vrijdag 17 december 2010

Vakantie in Thailand - Slot

Terug in Paksuai heeft Lut nog 11 dagen vakantie te gaan, de eerste ervan dient om verslag uit te brengen aan het thuisfront terwijl wij hier enkele karweitjes laten opknappen.



















































Er staan voor de komende dagen nog enkele bezoeken aan Nong Khai op het programma waarbij "toerisme" en "shopping" zullen gecombineerd worden.
Zo eten we, en de foto bewijst dat het smaakte, gegrilde vis op de oever van de Mekong.



















































Waarna we de Talat Tha Sadet afwandelen.


























's Anderendaags bezoeken Lut en Phan Phon Phisai en meer bepaald de Talat Lao, ik prijs me gelukkig dat ik niet mee moet.



















































Lut maakt ook een fietstochtje door het dorp, ze zal in gedachten wel bij yai Sap geweest zijn want zes jaar geleden deed ze dit samen met haar.


























Ze maakt ook een aantal foto's die ik allen in het album plaatste omdat je Paksuai zo eens door een ander oog te zien krijgt.





























Om aan vrienden, kennissen en collega's te kunnen tonen waar ze logeerde maken we nog maar eens een reeks foto's van het huis.
































































Rust staat dezer dagen ook wel vaker op het programma.



























Al werd intussen ook nog de rijstoogst "lang ban" Binnengehaald.


























De nota's voor de bereiding van Thaise gerechten die Lut door de jaren verzamelde worden nog eens getoetst en er is altijd nog iets bij te leren.


























Ze heeft geluk, zondag 14 november hebben we een eenvoudig Isan huwelijk in de familie en Lut is natuurlijk mee uitgenodigd.

















































































































































Enkele dagen later plannen we een avondwandeling op de promenade langs de Mekong in Nong Khai met aansluitend nuea yang Kaoli in het Danang restaurant op de oever van de Mekong.
Dit restaurant is groter, aangenamer, heeft een uitgebreider buffet en is even duur goedkoop als dat in Phon Phisai maar het heeft "grote" gasten.



















































De voorlaatste dag trekken we nogmaals naar Nong Khai voor een tham bun in de chinese tempel op de rand van de stad.















































We brengen een bezoek aan Phra Tat, de gezonken Pagoda en de nieuwe op de oever.






































































En eten nogmaals gegrilde vis op de Talat Tha Sadet en trekken daarna naar het Nong Thin Public Park (Water Park). Dit park blijkt slecht onderhouden wat spijtig is, het zou er best gezellig rondwandelen kunnen zijn.
De foto's kregen manueel een geotag, de batterij van m'n PhotoTrackr bleek onvoldoende opgeladen.















































Zo komt de onvermijdelijke laatste dag die aanvat met een tham bun tak bat waarbij de monniken van drie tempels zich aandienen.
















 Met het afscheid op de luchthaven van Udon Thani komt er een einde aan deze vakantie Thailand.

dinsdag 14 december 2010

Vakantie in Thailand - Deel 2

We hadden een tijdje geleden de minibus met chauffeur die hier in het dorp ter beschikking is vastgelegd voor de week van 2 t.e.m. 8 november.
Bedoeling was om in Pattaya te gaan logeren, daar in de buurt 's ochtends een aantal uitstappen te maken en de rest van de dag aan strand en ontspanning te besteden.
Mijn zus had maar 1 wens uitgesproken en dat was een bezoek aan de Wat Phra Kaew / Grand Palace in Bangkok. Toen wij voor het eerst vanuit België terug naar Thailand reisden ging ook "onze Pa" mee.
We bezochten met hem diverse plaatsen maar over het bezoek aan de Wat Phra Kaew en het Grand Palace is hij zijn ganse verdere leven blijven vertellen, vandaar dat een bezoek aan Bangkok mee in het programma zit.

De reis maken we met een uitgebreid gezelschap, behalve Lut en wij gaat ook Plaay mee, mama Dong zal ons later op de dag in Pluak Daeng vervoegen.
Nichtje Kai gaat mee om in Pattaya werk te zoeken en een tante, de moeder van de nichtjes die in Bowin/Pluak Daeng wonen en werken gaat mee om haar dochters te bezoeken.
Behalve de bagage gaan alle in deel 1 beschreven zaken mee maar ook enkele zakken rijst om de familie ginds te bevoorraden.

Een eerste stop maken we bij het benzinestation waar Wigit en Bat een zaak hebben om even bij te praten en wat te eten.


























Een tweede stop is er reeds een uurtje later in Korat.  We treffen hier kort de jongste zoon, zijn vriendin studeert en is er niet bij.
Taeng is beroepsmilitair en werkt bij Kong Bin 1 in Korat. Daarenboven studeert hij, hoofdzakelijk in het weekend, aan de Ramkhamhaeng University voor zijn parinya tho in Political Science en heeft dus zelden tijd om thuis te komen.



























We zetten de reis verder richting Pluak Daeng waar de oudste zoon en zijn echtgenote woont en werkt.
Tang staat met de nacht en is thuis, Tom is aan het werk. Vrijdag hebben ze beide vrij en de afspraak is om ze dan op te pikken om enkele dagen mee vakantie te hebben.
Tot grote vreugde van Plaay is mae Dong ook reeds toegekomen.


























Lut vergelijkt een familiefoto van enkele jaren geleden die ze hier vind met de huidige toestand en ziet dat we allemaal een beetje ... ouder werden.


























We moeten nog even naar Bowin om de tante bij haar oudste dochter af te zetten en zijn daar meteen ook de laatste meegebrachte goederen kwijt.


























Pattaya, onze eindbestemming, is in afstand niet zo ver maar er is toch een uurtje nodig om ons hotel Chaba Garden te bereiken.
De eigenaars van Chaba Garden zijn, via Lizette, geen onbekenden voor ons maar het is de eerste keer dat we hier logeren.




















Het hotel is buiten de drukte van de stad gelegen en dus een beetje moeilijker bereikbaar. Met eigen vervoer, of voor iemand die het vervoersysteem in Pattaya een beetje kent is het wel te doen.
Het hotel is nog nieuw en netjes onderhouden en ik kan het, ondersteund met meerdere foto's in het album, zeker aanbevelen.

De eerste avond eten we in het Mum Aroi restaurant aan Sai 3 (Third road).
Het is een tuinrestaurant met een kwaliteit - prijsverhouding die wel o.k. is met een lichte neiging naar duur maar de tafels en banken zijn een beetje Spartaans.


























Nog even vermelden dat een groot aantal foto's in het album een Geotag hebben en dat deze door Picasa netjes op een overzichtskaart kunnen gezet worden zodat de kenner en/of geïnteresseerde een en ander makkelijk kan lokaliseren.

De volgende ochtend staat Mini Siam op het programma. Het was lang, ik denk wel bijna twintig jaar, geleden dat we hier waren en het is in die tijd een erg mooi park geworden.
Enkele impressies hier, veel meer in het album.










































We worden hier natuurlijk ook geconfronteerd met het systeem van "double pricing in Thailand" even Googelen hierop levert een massa aan meningen en argumenten. Als de verhouding een beetje "redelijk" is kan ik er wel mee leven, we hebben tenslotte altijd nog de mogelijkheid niet binnen te gaan als ze het al te gortig maken.
De drie volwassen Thai betaalden ieder 120 Baht, Plaay 60 Baht, mijn zus als farang 300 Baht en ik op vertoon van mijn Thai's rijbewijs 200 Baht. Van 120 naar 300 is volgens mij toch al een aanzienlijk verschil maar positief was de korting voor de "farang Isan".

Van Mini Siam zetten we koers naar de Big Buddha Hill, maar alvorens de trappen te bestijgen moet Phan wat rijst met nam prik pla ra achter de kiezen stoppen, de anderen kunnen nog wel even wachten om te eten.

















































De rest van de namiddag brengen we door op het Jomtien strand.


























De tweede avond eten we in het Vientiane restaurant.
Dit restaurant ligt langs de South Pattaya road relatief dicht bij Sukhumvit road en dus buiten de drukte van de stad. Het is ook kort bij ons hotel en er is een ruime parking.
Wat ons betreft krijg je in dit restaurant goed te eten in een aangename omgeving en tegen een eerlijke prijs, enkel de bediening is er vergeleken met vorig jaar een beetje op achteruitgegaan maar is zeker niet slecht. We hebben er deze vakantie dan ook nog vaker gegeten.


























Donderdagochtend brengen we een bezoek aan de Pattaya Floating Market.
Voor wie er voor het eerst komt is het zeker gezellig om er rond te wandelen, voor ons was het de derde keer en dan is het nieuwe er wel af.
Ik las wel aankondigingen dat ze kortelings met een avondmarkt beginnen, die zal wel sfeervol zijn verwacht ik.




















































Na het bezoek aan de Floating Market wilden we een poging doen om aan een verminderde prijs Nong Nooch  te bezoeken.
We waren hier zes jaar geleden ook, vonden de tuinen toch wel indrukwekkend, en wilden die zonder de "show" opnieuw bezoeken.
Zo'n honderd meter voor de kassa vroegen we aan medewerkers van Nong Nooch naar de prijzen.
De Thai zouden voor 120 Baht binnen mogen, de farang met Thai Drivers Licence ook ('k was daar echter niet helemaal gerust in), maar de farang zou de volle 400 Baht toeganggeld moeten neertellen.
We overlegden even en besloten dat dit toch te duur was temeer er de volgende dagen nog "kostende" bezoeken op het programma stonden.
We besluiten de rest van de dag rustig door te brengen op het Jomtien strand deze keer achter het Pattaya Water Park waar de aandrang van verkopers ietsje minder is.

Zoals afgesproken rijden we vrijdagochtend naar Pluak Daeng om Tang en Tom te halen.
We maken een korte rondrit door de, netjes aangelegde en goed onderhouden, industriegebieden waar ze werken. Tang werkt voor Tetra Pak, Europees van origine en dus daar welbekend, Tom werkt voor PEC Manufacturing Thailand een bedrijf dat hoofdzakelijk componenten maakt voor de auto-industrie.
We bezoeken ook twee bouwprojecten. Tang en Tom beseffen dat ze nog heel wat jaren in Pluak Daeng zullen doorbrengen en overwegen te investeren in een huisje, een idee dat we zeker willen ondersteunen.
Het eerste project is reeds ver gevorderd en er is ook nog slechts 1 huisje niet verkocht.
Het ziet er allemaal niet zo slecht uit maar de ramen waren geschilderd over het ruwe hout wat heel onverzorgd overkwam.



















































Tussen dit project en waar ze nu wonen (bepaal de locatie desgewenst via de foto's op de kaart) is nog een project voor +/- 900 woningen in voorbereiding. Daar namen ze een optie met de afspraak verder te onderhandelen zodra er een modelwoning gebouwd is.

Van hieruit zetten we koers naar Hat Bang Saen zowat halfweg tussen Pattaya en Bangkok gelegen.
Het strand is hier netjes onderhouden en het is veel rustiger dan Pattaya.
Het is al een stuk in de middag en we eten eerst in een straatrestaurantje.


























Na wat ontspanning op het strand,



















































is er nauwelijks meer dan een uur later alweer iets te eten.


























Omstreeks 17u00 vertrekken we terug richting Pattaya.

Voor zaterdag staat een bezoek aan Pattaya Crocodile Farm (da's de korte naam) op het programma.


























Toegangsprijs is hier 120 Baht voor volwassen Thai, 60 Baht voor Thaise kinderen en 300 Baht voor farang.
Ondergetekende mag op basis van vertrouwen, zonder het Thaise Drivers Licence te moeten bovenhalen dus, aan de Thaise prijs binnen.
Het is dus enkel mijn zus die de volle 300 Baht betaald maar ... onze chauffeur krijgt op vertoon van het farang ticket nog 100 Baht terug aan de kassa.
Ook dit park bezochten we reeds zo'n 15 zeker geen 20 jaar geleden. Ook hier is de evolutie die het in die tijd meemaakte indrukwekkend en dat compenseert het niet bezoeken van Nong Noch meer dan behoorlijk.
Enkele foto's van het park en de "show", nog veel meer in het album natuurlijk.























































































































































Na de middag trekken we nog even naar het Jomtiem strand om uit te rusten.


























We bezoeken ook nog even een voor ons en de kinderen oude (letterlijk en figuurlijk) bekende. Voor Tang en yai was het zo'n vijftien jaar geleden dat ze elkaar zagen, wij proberen haar te bezoeken telkens we in Pattaya komen.


























Voor 's avonds nodigde Lut ons uit om in het Ruen Thai Restaurant te gaan eten.
De dansen, de live muziek, de omgeving maken het zeer sfeervol, het eten is er goed maar het geheel is toch wel relatief duur. Het is en blijft echter een belevenis die je minstens een keertje moet meemaken, en het is de herinnering aan zes jaar geleden die maakte dat Lut er terug heen wou.






































































Het einde van de vakantie komt in zicht, tijd om even over "Pattaya" te filosoferen.
Niettegenstaande het in de hotels, winkels, bar's, op het strand en bij de toeristische attracties erg rustig was verliep het verkeer in Pattaya hectisch en chaotisch. Ik vraag me echt af waar al die auto's die er in de stad rondtoeren stoppen en parkeren. Nog meer vraag je jezelf af hoe het dan wel moet zijn in volle hoogseizoen als het echt druk is.
Dat het (nog) laagseizoen en crisis is liet zich merken bij het "shoppen". Nu is Phan wel een harde onderhandelaar maar ze wist (meestal) de prijzen toch naar een zeer redelijk niveau te laten dalen en dat lukt in Pattaya niet als het er zakelijk goed gaat.
Na het eten en af en toe shoppen brachten we 's avonds enkele uren door aan een "bar" in "Walking Street".
Ik, en blijkbaar ook mijn zus, konden genieten van het frisse bier maar ook van het gadeslaan van de gebeurtenissen daar in de omgeving en op straat je hebt er ogen te kort zelfs als het "rustig" is.
Ik ga me dan ook niet aansluiten bij degenen die Pattaya verguizen. Ik besef zeer goed dat er zaken gebeuren die niet helemaal soms zelfs helemaal niet goed te keuren zijn toch blijf ik er graag, voor enkele dagen maar wel niet langer dan een week, terugkomen.

Zondag staat Bangkok op het programma, vroeg vertrekken en een snelle hap onderweg als ontbijt is dus een noodzaak.
'k Kan meteen meegeven dat dit bezoek op zondag plannen een erg goede keuze bleek, Bangkok deed zijn reputatie op vlak van verkeer helemaal geen eer aan want het was er nauwelijks drukker dan in Nong Khai, iets waarvoor we ons bijzonder gelukkig prezen.

Als eerste staat de Wat Phra Kaew / Grand Palace op het programma en we moeten hier dadelijk vaststellen dat de "dressing code" erg streng toegepast wordt ... wel volgens een "double standard" is mijn indruk.
Moeilijk had ik het met het feit dat farang, geen uitzonderingen mogelijk, 350 Baht moeten betalen en de Thai helemaal niets. Komt daar nog bovenop dat men, zelfs nadat we betaald hadden, op een erg "dwingende" manier trachtte ons, de twee farang, van ons vijfkoppig Thais gezelschap af te scheiden, trachtte wil dan ook zeggen dat ik het niet liet gebeuren.
Het was hier wel redelijk druk wat mooie foto's maken moeilijk maakt, maar we hebben toch enkele pogingen gedaan.




















































































































Lut, maar ook Tang en Tom waren hier voor het eerst en voor hen was het bezoek dan ook erg indrukwekkend.

Volgende op het programma is de Wat Pho, gezien een ritje met een TukTuk in Bangkok niet mag ontbreken gebruiken we dit vervoermiddel.



















































Toegangsprijs voor farang is hier 50 Baht, Thai gratis, weer enkele impressies.





















































































Enkelen in het gezelschap hebben een tussendoortje nodig,


























want we wandelen naar de aanlegsteiger aan de Chao Phraya River om de rivier over te steken naar Wat Arun.
Er dreigt overstroming in Bangkok en de aanlegsteiger is verhoogd met loopplanken.




























De Wat Arun verwacht koninklijk bezoek vanavond en de lopers liggen er dus niet voor ons, integendeel zou ik zeggen.





























Op onze terugweg stoppen we nog in een typisch wegrestaurant,


























waarna we Tang en Tom naar huis brengen en op de vismarkt van Naklua nog wat gedroogde vis te kopen.


























Maandagochtend vertrekken we vroeg naar Bowin om de tante op te pikken en de thuisreis aan te vatten.
Tegen de middag bereiken we Korat waar Taeng wat meer tijd heeft uitgetrokken om samen te kunnen eten.



















































Tegen de avond bereiken we Nong Khai waar we met een etentje in het Dee Dee restaurant de goed gevulde maar toch ontspannende week vakantie afsluiten.