Uit het oog uit het hart

In dit "logje", zo noemen velen een blogbericht in Nederland, heeft trouwe lezer en commentator Peter Stroo het over iets dat er al jaren is, waar hij regelmatig voorbijkomt maar dat hem, tot voor kort, nooit opviel.

Dit deed me terugdenken over een vraag die ik hem bij zijn laatste bezoek aan Paksuai stelde.
Ik vroeg of hij gemerkt had dat de watertoren gesloopt was, nu je het zegt, neen dat had hij niet gemerkt.

De watertoren van Paksuai was dan ook niets speciaals, er staan er hier zo nog tientallen in de omgeving.
Toch sprong hij, mij althans, bij het binnenrijden van Paksuai steeds weer in het oog samen met de nu gerestaureerde Bot van de Wat en later ook de Payanak.

In 2009 werd de watertoren afgebroken. Dit gebeurde in erg grote mate met een uit de hand bediende persluchtbreekhamer maar door enkele mensen die blijkbaar ervaring hadden met dit soort werk.

Het vrijgekomen terrein ligt er ook momenteel nog steeds ongebruikt bij.

Bij deze is de watertoren dus wel uit het oog maar toch niet helemaal uit het hart.

Kitcha kam - กิจกรรม - activity mu 4

Kitcha kam is gewoon een andere transliteratie van de Git ja gam in dit blogbericht.
Mu 4 betekent zo veel als dorp of beter wijk 4, het deel van Paksuai waar wij wonen.

De activiteit dateert van oktober 2008 maar dat doet veder niets af van het verhaal dat ik wil vertellen.
In de jaren dat ik hier kwam en ben zag ik wel vaker dat het kunstmatig "meer" achter de markt gedeeltelijk dichtgroeit met waterplanten.
Om de zoveel jaar komt de verenigde bevolking van mu 4 dan in actie om die begroeiing zoveel mogelijk te verwijderen.
In 2008 was het weer zo ver en de aanpak leek deze keer heel wat beter georganiseerd.
Ik tracht de sfeer te schetsen met enkele foto's, de techniek is beter zichtbaar in het filmpje op het eind.

Een deel van de mannelijke dorpsgenoten steekt, deze keer geholpen door een machine, de handen uit de mouwen.

Een ander deel kijkt goedkeurend toe.

Er ontbreekt misschien wel een generatie op het toneel maar de jeugd is toch vertegenwoordigd.

De vrouwen zorgen er intussen voor dat iedereen straks wat tussen de tanden kan stoppen.

Een overzicht van de werkzaamheden.

Zoals eerder gezegd maakt het filmpje de toegepaste techniek maar ook de inzet van de dorpsgenoten beter duidelijk.



Zowat een half jaar later werd een beperkt, aan de markt aansluitend, deel van het meer gedempt met grond van het uitdiepen van een ander deel.

Het internet

... kan soms toch voor verrassingen zorgen.
Het berichtje "Bellen met Skype" plaatste ik gisterenochtend, in de late namiddag kijk ik eens in de bezoekerslijst van SiteMeter. Ik bemerk daar een "Referring URL" http://www.belinternationaal.nl/expat-in-isan-thailand-bellen-met-skype/ en nieuwsgierig als ik ben ga ik kijken waar die naartoe gaat.

Blijkt dat een Nederlandse Blog, GOEDKOOP INTERNATIONAAL BELLEN – BUITENLAND op een of andere manier het bericht reeds oppikte en de aanhef met een link naar het originele bericht plaatste.

Verder geen probleem wat mij betreft maar het verbaasde me wel dat zoiets, zeker het tijdsverschil in achtgenomen, zo snel gaat.

Bellen met Skype

We zijn, en waren ook nooit, gebruikers waarbij Skype samen met de computer opstart zodat iedereen kan zien dat we "online" zijn.
Toen we nog in België woonden gebruikten we regelmatig Skype-Out zoals het toen heette, nu vind je het onder Skype Credit.
Je koopt krediet bij Skype en kan dan, aan een gunstig tarief, telefoongesprekken maken van PC naar vaste of mobiele telefoon. We waren toen redelijk intensieve gebruikers omdat er hier in huis nog geen internet en computer aanwezig waren.
Nu gebruiken we deze vorm eerder sporadisch om sms'jes te versturen en weer wat intensiever tijdens de vakantie in België.
We maken nu echter meer gebruik van de spraak en video mogelijkheden van PC naar PC, meestal afgesproken via e-mail of met een sms'je.
Van de Thaise familie was reeds iemand mee op vakantie in België, van de Belgische familie kwam al vaker iemand op bezoek in Paksuai, dat maakt dat er aan de twee kanten soms behoefte is om deel te nemen aan de videogesprekken en dat geeft, aan deze kant van de lijn, dan het volgende beeld.

Eindelijk regen

Gisteren in de namiddag begon het te regenen, echt te regenen.
Tegen de avond stond een stukje van de tuin eindelijk nog eens (tijdelijk bleek vanochtend) onder water.
Dit moet goed nieuws betekenen voor vele land- en tuinbouwers hier in het dorp.

Rijstseizoen 2010 - Update (bijna) half juli

Bijna half juli, hoog tijd voor een update.
Ik begin met het rijstveld hier beneden. Terwijl ik kort in België was waren de plantjes klaar om uitgeplant te worden maar ... het veld was, bij gebrek aan regen, niet klaar om de plantjes te ontvangen.
Met een pomp gekoppeld aan een  "kwai lek"  werd van achter de markt water naar het rijstveld gepompt tot er voldoende was om te frezen en nadien te planten.

Op 1 juli, het heeft eindelijk eens stevig geregend, ziet het veld er zo uit,

Onze buren (op het veld) Tukkae aan de kant van Phonphisai en to Ting en zoon Khaew aan de kant van Nongkhai beginnen met de voorbereidingen om te planten.

To Ting had een groot deel van 1 vak van ons rijstveld in bruikleen om plantjes te kweken, op het kleinere deel kweekten we zelf plantjes om herstellingen uit te voeren.

Eens dit vak vrij moest het nog opnieuw gefreesd en ingeplant worden, het water is ook deze keer weer uit de poel van to Ting gepompt.

Gezien er intussen nog steeds geen noemenswaardige regen viel is vandaag (13 juli) het laatste water uit dezelfde poel op dit laatst geplante vak gepompt.

Hopelijk komt de regen nu snel en groeit alles nog in de richting van een rijke oogst.

Op het rijstveld boven moeten we de test met de nieuwe techniek als niet geslaagd beschouwen.

Nadat we eerder reeds twee vakken inzaaiden en opnieuw freesden blijkt dat de afstand van 40 cm bij het machinaal zaaien toch echt wel te veel vrije ruimte overlaat temeer omdat er ook nog eens een aantal zaadjes het niet halen.

Phan besloot op 5 juli dan ook met de plantjes waarover ik het hierboven reeds had "herstellingen" uit te voeren, ganse rijen ertussen planten en kale plekken invullen wil dat zeggen.

Hopelijk zien jullie het verschil tussen de jonge en al wat oudere plantjes.

Ook hier boven is er natuurlijk gebrek aan regen.

Op 5 juli stond er nog behoorlijk wat water in onze "sa nam", 

op 9 juli pompten we de inhoud op het veld, niet alles raakte bevloeid maar we hopen dat het (lang genoeg) helpt.

Trouwe lezers zullen zich herinneren dat we bij het aanvullen van onze tuin ook enkele wagens goede grond in een vak van het veld lieten verspreiden, het verschil van dat vak met de rest is indrukwekkend.

We hebben hier momenteel dagelijks dit soort luchten,

waaruit, in Paksuai althans, nauwelijks regen valt.

Wij en onze dorpsgenoten zijn dus aangewezen op de beschikbare watervoorraad maar die slinkt zienderogen.

Phan volgt dagelijks de weervoorspellingen, meer bepaald de neerslagkansen natuurlijk.

Die zien er meestal niet echt slecht uit maar in Paksuai worden de voorspelde hoeveelheden zeker niet gehaald.