DoukDouk en DaDa

Het is nog geen volle maand dat we ze moeten missen, ja missen doen we ze, maar we kregen toch weer een beetje nieuws.
Taeng was in het weekend kort thuis, hij vergezelde twee collega's die in Nong Khai - Phon Phisai wat te regelen hadden en ze brachten de nacht bij ons door.
Alvorens te vertrekken had hij DoukDouk en DaDa bezocht en kon bevestigen dat ze in goede gezondheid verkeren en iedere avond samen een tijdje mogen rennen en ravotten, blij dat te horen.
Ze kennen ook reeds enkele kunstjes en de bevelen daaromtrent. DoukDouk blijkt leergieriger dan DaDa, die is "due" zoals ze het hier zeggen.
Ze blijven nog tot eind september op de Wing 1 en we hopen dat ze, wanneer ze terug hier zijn, wat makkelijker onder controle te houden zullen zijn.
Intussen genieten de oude honden van hun afwezigheid en eisen, soms heel nadrukkelijk, onze aandacht op.

Weersgesteldheid in beeld

Vergeleken met de gevolgen van een noodweer boven "Pukkelpop" donderdagmiddag is wat wij hier meemaken natuurlijk klein bier.
Toch, en daar staan misschien weinig mensen bij stil, eiste Nock-Ten in Thailand intussen ook reeds 31 dodelijke slachtoffers, wij kennen hier gelukkig enkel materiële schade.

We kregen sinds het bericht van woensdag nog heel wat regen te verwerken en we mogen van geluk spreken dat de voorspelling voor massale (+85mm) regenval boven Ban Pak Suai gisteren danig bijgesteld werd.
De voorspellingen die we nu zien zijn normaal te noemen met enkele rustige dagen in het vooruitzicht, ze zijn welgekomen.

Ook de voorspellingen i.v.m. het niveau van de Mekong zijn in de gunstige zin bijgesteld, hopelijk zet die trend zich door.

We gingen gisteren fietsen en maakten enkele foto's van de huidige toestand.

Deze rijstvelden zijn volledig verloren.

Enkele stukjes weg zijn ook overstroomd.

Twee maal rijst geplant twee keer alles kwijt een ware ramp.

Twee gekende referentiepunten.

Maar sommigen hebben wel hun plezier aan de hoge waterstand, bij Phan riep het beeld vooral jeugdherinneringen op.

Weersgesteldheid

Augustus staat hier bekend als de regenmaand bij uitstek en de statistieken (naar beneden scrollen) kunnen dat enkel maar bevestigen.

In de nacht van zondag op maandag kregen we een onweer zoals ik het hier nog nooit meemaakte.

Gewekt door donder en blikseminslag die blijkbaar erg dicht in de buurt terechtkwam hoorden we ook striemende regen en hevige wind.

De elektriciteit viel een eerste keer slechts kort weg maar even later was het weer voor meerdere uren van dat.

Gelukkig had de airco de slaapkamer op temperatuur en vermits het buiten ook stevig afkoelde bleef het er redelijk koel.

Het onweer bleef relatief lang in alle hevigheid hangen zodat van slapen niet veel meer in huis kwam.

We zouden om zes uur richting Udon Thani vertrekken en onze chauffeur wist te vertellen dat er tegenover de markt een boom op de weg lag, 't zou niet de enige blijken.
De eerste tien vijftien kilometer richting Nong Khai was het slalommen tengevolge van afgerukte takken en omgewaaide bomen op de weg, dichter in de buurt van Nong Khai was het minder erg met nog slechts hier en daar een afgerukte tak.
Toen we kort na de middag terugkwamen was het meeste reeds aan de kant en opgeruimd.
Het was ook duidelijk dat er flink wat water gevallen was, er stonden enkel centimeters in de tuin en de eerder overstroomde rijstvelden stonden in grote mate terug blank.

Maandag en dinsdag waren relatief droog maar vannacht, van dinsdag op woensdag dus, wat het weer van dat stroomonderbreking incluis.
De wind was minder hevig dan maandag maar de hoeveelheid regen zeker niet omdat het tot een stuk in de ochtend bleef regenen.
Het beeld op de rijstvelden hierachter is dat wat reeds verloren was terug blank staat maar dat er voorlopig geen extra schade is.
Dat is zo voor de meesten maar niet voor diegenen die nog opnieuw geplant hadden op de vorige keer verloren velden, daarvan zijn er zeker reeds enkele die aanplanting terug kwijt.

Onnodig te zeggen dat het weerbericht vandaag wat beter bestudeerd werd, we hebben blijkbaar nog enkele dagen met grote kans op regen te verwerken.

Bron

Als bij overmaat van ramp wijzigde de voorspelling i.v.m. het verloop van de waterstand in de Mekong vandaag ook nog zijn tendens van nagenoeg stabiel op een relatief hoog maar veilig niveau naar sterk stijgend richting het risicogebied.

Bron

Er staan ons dus weer enkele spannende dagen te wachten en kunnen we enkel hopen dat de rivier binnen haar oevers blijft.

Uitstap Phitsanulok

Vrijdag 29 juli vertrokken we in de niet al te vroege ochtend richting Korat.

Ik schreef eerder al over onze plannen om de twee jonge Labradors een training te laten doorlopen bij Wing 1 in Korat en hen daar naartoe brengen was de eerste aanleiding voor deze uitstap.

We hadden nog getwijfeld of we het wel zouden doen vooral omdat de dierenarts die de huidproblemen van Douk Douk behandelde ons vertelde dat je de kans loopt dat de honden nog koppiger terugkomen dan ze vertrekken, we wagen het er toch maar op.

Voor het transport hadden we een kooi laten maken, in wat je standaard kan kopen passen DoukDouk en DaDA al lang niet meer. Behalve bij het instappen gedroegen ze zich de ganse reis heel rustig, dat was al een meevaller.

Op de Wing 1 werden ze door twee trainers in ontvangst genomen en we bestelden voor hen een VIP behandeling. Normaal krijgen de honden daar enkel “droge voeding” te eten, de onze zijn echter 's avonds rijst met gekookte en met vissaus op smaak gebrachte gehakte kippen karkassen gewend en dat zullen ze ook daar krijgen.

Taeng, de jongste zoon die op de Wing1 werkt, bezocht hen reeds een keertje en wist te vertellen dat DaDa rustig was DoukDouk had het moeilijker, da's normaal DoukDouk is thuis ook veel heviger.

Hij wist ook te vertellen dat ze hun VIP maaltijd 's ochtends krijgen omdat het 's avonds door tijdsgebrek niet lukt, o.k. daar zullen ze zich wel aan aanpassen.

Slapen deden we weer in het Kwanruen Resort en eten in het restaurant van het op het militaire domein gelegen Tiger Golf Course.

De volgende ochtend vertrokken we reeds om zes uur richting Phitsanulok.  We bezochten Phitsanulok in 2006 al een keer maar dat was in gans andere omstandigheden.

Phitsanulok heeft een voor de Thaise Boeddhisten belangrijke tempel, Wat Phra Si Rattama Mahathat, en Phan had daar toen een smeekbede met eraan gekoppelde belofte gedaan en me erover verteld.

Ze moet het vergeten zijn maar toen ik het hier een tijdje geleden ter sprake bracht, de smeekbede is in grote mate verhoord, werd dadelijk naar een geschikt moment gezocht en de combinatie met de rit naar Korat leek ons een goed idee.

In de voorbereiding van de reis had ik gemerkt dat ik de trip in Google Maps wel makkelijk kon uitstippelen maar dat het op de landkaart niet zo makkelijk te volgen was.

We zouden grote stukken over kleine wegen rijden en daar zijn nummering en wegwijzers die ook ik kan lezen niet altijd vanzelfsprekend, toen groeide het besluit om een GPS te kopen.

De kenners weten dat vele, om niet te zeggen de meeste, Thai niet echt kaartlezers zijn maar ik sta er steeds van versteld wat de chauffeurs die wij regelmatig gebruiken op dat vlak in het hoofd hebben zitten.

Toen ik hem er vooraf naar vroeg gaf onze chauffeur uit het hoofd een reisschema met een aantal plaatsnamen, benaderende afstanden, en reistijden. Op de hoofdwegen kan hij ook nog zeggen wanneer we de betere (nettere) benzinestations naderen, respect.

Gezien ik de GPS noch moest instuderen en niet wist hoe ik een reisschema moet inbrengen was de afspraak dat hij zou rijden zoals hij het van plan was en dat we zouden kijken hoe de GPS zijn route volgde, de chauffeur luisterde met interesse naar wat de GPS aangaf.

We geraakten probleemloos tegen de middag in Phitsanulok mede omdat het netwerk van “kleine” wegen toch van redelijk formaat en goede staat van onderhoud bleek.

Eerste opdracht hier was natuurlijk het bezoek aan de tempel en het vrijlaten van schildpadjes en paling.

Daarmee was het hoofddoel van de reis afgewerkt maar ik had in de voorbereiding iets gevonden over een “Folk” museum in Phitsanulok.

Ik liet navragen waar we dat zouden vinden maar de verkopers verwezen ons naar de Tourist Police.

Daar werden we erg vriendelijk ontvangen en kregen de gezochte informatie en ook wat tips voor betaalbare hotels.

Daar werd voor Phan en de chauffeur ook duidelijk dat ik het over het Sgt. Maj. Thawee Folk Museum had, ze hadden er ooit wat over op TV gezien.

Eens we in het museum rondliepen ontstond er zelfs enig enthousiasme omdat er nogal wat voorwerpen herkend werden.

Het museum is goed gevuld en geeft meestal tweetalige informatie, de combinatie kunstlicht en buitenlicht maakt het, voor een amateur als ik, niet altijd eenvoudig om te fotograferen.

Aan het einde van ons bezoek lopen we nog door de tuin en ontmoeten hier “Khun poa Thavee” (binnen 4 maanden 80) en hij wil graag mee op de foto.

Ik laat naar zijn andere activiteiten waarover ik las vragen en hij verwijst ons drie elektriciteitspalen verder aan de andere kant van de straat.

Daar heeft hij een gieterij voor Boeddhabeelden en we zien hoe ze daar met toch beperkte middelen die kunstwerken maken.

Mijn reisgenoten begrijpen echter niet veel van het proces en we stappen door naar zijn verzameling vogels die hij in een tuin naast de gieterij heeft zitten.

Ook hier ziet alles er verzorgd uit met tweetalige informatie maar is fotograferen weer niet eenvoudig.

Bij het museum is de inkom 20 Baht voor kinderen 50 Baht voor volwassenen, geen onderscheid tussen Thai en farang, de gieterij is gratis en bij de volières staat een “Donation Box” waarin je een vrijwillige bijdrage kan stoppen.

Wat mij betreft zijn alle drie de locaties een aanrader als je een keertje in de buurt bent.
Veel meer foto's kan je vinden in het Picasa album, en als je in Picasa de foto's op de kaart selecteert krijg je (bij een aantal foto's) meteen de GPS coördinaten. 

We rijden langs een aantal hotels, ook onze chauffeur weet graag de prijzen van meerdere hotels, en we komen uiteindelijk in het Ruankhamin hotel terecht.

Een klein redelijk recent hotel met niet te grote kamers en gratis WiFi internet dat, in tegenstelling met het Kwanruan resort gisteren, probleemloos werkt.

We betalen hier 490 Baht, in het Kwanruan Resort gisteren 750 Baht. Dat zijn, telkens zonder ontbijt, volgens mij eerlijke prijzen.

Vlakbij het hotel vinden we twee restaurants en we kiezen voor het geconditioneerde waar we voor een goede prijs lekker en uitgebreid eten.

De volgende ochtend willen we weer vroeg weg om de "by-election" in het kiesdistrict Phon Phisai te halen.

Ik stel de GPS meteen in op Ban Pak Suai en hij gidst ons aanvankelijk feilloos.

Ik had bij de planning reeds gemerkt dat er drie mogelijkheden zijn om in Noodroostelijke richting te draaien en onze chauffeur koos voor de eerste.

De GPS had echter een andere route gekozen en gedurende een 15 – 20 kilometer bleef hij trachten ons te overtuigen terug te draaien en zijn route te nemen, daarna maakte hij een echte herberekening en kwam voor het overgrote deel uit op de route die onze chauffeur in het hoofd had.

Niettegenstaande we de ganse reis met bij momenten stevige regen te kampen hebben komen we toch tijdig thuis.

De eerste ervaring met de GPS is erg goed, hij bewees o.a. goede dienst om vanuit Korat stad op de goede weg te komen en enkele malen bij het zoeken naar benzinestations, niet zozeer vanwege de brandstof maar eerder voor de plaspauze.

Tegen onze volgende uitstap moet ik het nauwkeuriger plannen onder de knie hebben. Wat het geotaggen van foto's met informatie uit de Garmin betreft ben ik, nu het internet weer wat meewerkt, op de goede weg.

Nieuw rijstveld - Update begin augustus

Ondanks de problemen om water vast te houden staat het nieuwe rijstveld er relatief goed bij al is er een merkelijk kwaliteitsverschil tussen het geplante en het gezaaide deel.

Maar ook het nieuwe rijstveld werd niet gespaard door "Nock-Ten"
Door de overvloedige regen in de nacht van zaterdag op zondag werden in de "dijkjes" op het hoogst gelegen deel van het veld meerdere bressen geslagen.
Om het weglopen van het water zo veel mogelijk te verhinderen werden die bressen dinsdag met beperkte middelen zo goed als het kan gedicht.

In de voorbereidingen volgend jaar zal aan die dijkjes toch wat extra aandacht moeten geschonken worden.

Rijstoogst 2011 - Update begin augustus

'k Heb het net even nagekeken en ook vorig jaar maakte ik begin augustus een update, dit jaar is er echter een "meteorologische" aanleiding.

In de nacht van zaterdag op zondag kwam de Changwat Nong Khai in de invloedssfeer van de intussen van "Tropical Storm" tot "Tropical Depression" afgezwakte "Nock-Ten" te liggen.
Wij waren een behoorlijk eind van huis (later meer hierover onder een ander label) en ik kan dus niet uit eerste hand rapporteren.
We hadden via het nieuws vernomen dat de toestand ernstig kon worden en bij telefonische navraag zaterdagavond hoorden we dat het reeds regende en flink woei.
Wanneer we zondagochtend nogmaals telefoneerden werd ons een beeld opgehangen alsof de rijstvelden "lang ban" allemaal blank stonden, het regende en waaide nog steeds behoorlijk wist men ons te vertellen.

Wij hadden, vooral vanwege een "by-election" in het kiesdistrict Phon Phisai, onder lichte regen de terugreis vroeg aangevat. Onderweg kregen we behoorlijk wat regen te verwerken en kenden geen droog moment.
Hoe dichter we Nong Khai naderden hoe duidelijker het werd dat er flink wat regen moest gevallen zijn, zelfs de Mittraphap Road stond bij het binnenrijden van de stad op meerdere plaatsen onder water.

Gezien we in Nong Khai wilden eten draaiden we niet meteen richting Phon Phisa maar reden verder in de richting van de rotonde voor het Prap Ho Monument om daar de Prachak Road op te rijden, dat bleek echter onmogelijk.

Via het Law Court en Police Station draaiden we dan de Michai Road op om daar wat te eten en verder te rijden richting Talad Wat That. In de Bangkok post heeft men het ook over problemen op de Michai Road maar toen wij er toekwamen waren die blijkbaar opgelost, wel zagen we steeds water tot halverwege de Soi"s die verbinding maken met de Prachak Road.
Eens we terug de 212 richting Phon Phisai opdraaiden merkten we dat ook de wind stevig had huisgehouden, alle jonge bomen op de middenberm lagen omver en van de oudere bomen lagen her en der afgerukte takken.

Thuisgekomen vonden we een tuin waarin een beetje water stond maar dat viel erg mee.
Op de veranda achteraan stond ook een beetje water maar niets rampzalig en met een eerste blik op de rijstvelden stelden we vast dat het ook daar, voor ons althans, nogal meeviel. Voor enkele van onze buren die veel later plantten ziet het er ernstiger uit.

Veel zal nu afhangen van hoe snel het water afloopt. De kenners zullen me begrijpen als ik zeg dat het water richting "Matthayom School" moet om vandaar verder te lopen in de richting het riviertje dat aan de voet van Phu Katae onder de 212 richting Mekong stroomt. Er was vandaag (maandag) nog geen echte verbetering merkbaar mede omdat het af en toe wat regent.

We gingen natuurlijk ook even de toestand op Phu Katae bekijken en daar blijkt onze sa nam nagenoeg vol te staan, die van de buren trouwens ook.

Een deel van de velden van de buren loopt af naar onze sa nam maar ze trachten, zoals in het filmpje te zien is, wat bij ons wegloopt via een buis onder de weg naar hun sa nam te leiden.



Het doet natuurlijk deugd te zien dat de investeringen die we hier deden er mede toe bijdragen dat dit rijstveld er ook dit jaar weer erg goed uitziet en dat we, zonder tegenslagen, hier weer een mooie oogst mogen verwachten.

Wat lang ban betreft blijft het af te wachten wat de schade zal zijn maar we deden natuurlijk aangifte bij de phu yai ban om niet uit de boot te vallen mocht het "rampenfonds" in werking gesteld worden.


Update dinsdagochtend
Het gaat voorlopig de verkeerde richting uit. Gisterenavond begon het terug stevig te regenen en dat gedurende meerdere uren. Onderstaande foto toont duidelijk dat er weer een stuk meer blank staat en vele dorpsgenoten beschouwen hun oogst reeds als volledig verloren.