Peter Stroo, trouwe lezer en commentator op dit blog en tevens Ban Pak Suai kenner, twitterde deze week weervoorspellingen voor Thailand die niet echt met degene die ik volg overeenstemden.
Ernaar gevraagd twitterde hij me zijn bron, yr.no met de vermelding dat het Noren zijn die, volgens zijn bevindingen, deze winter zeer accurate voorspellingen voor zijn regio in Nederland gaven zowel naar temperaturen als neerslag.
Ik ging natuurlijk even kijken wat hun voorspellingen voor Nong Khai waren en vergeleek deze met die van My Forecast de site die ik volg en stelde vast dat ze dichter bij de werkelijkheid aangegeven door mijn thermometer uitkwamen dat moest ik dus maar even gaan opvolgen.
In de lange termijn vooruitzichten, die aanleiding waren tot de tweet van Peter, stond en staat weer een koude periode in het vooruitzicht.
Nadat vorige zomer lang en heet was, het regenseizoen redelijk normaal en de daaropvolgende winter lang koel maar zeker niet extreem koud maakt de huidige zomer toch wel gekke sprongen.
Zowel yr.no als My Forecast tonen namelijk, met enig verschil naar de waarden, opnieuw enkele regendagen maar ook weer voor de tijd van het jaar extreem lage maximumtemperaturen.
yr.no
My Forecast
Nu ga ik de voorspellingen van yr.no met wat extra aandacht volgen want ze hebben nog een belangrijk voordeel tegenover andere sites. Ik tikte in hun zoekfunctie Ban Pak Suai en ja hoor ze kennen het en wat meer is ze leveren een weersvoorspelling speciaal voor Paksuai.
Da's gewoon de voorspelling voor Nong Khai onder de titel Ban Pak Suai zou je dan denken maar neen zelfs als je maar vluchtig kijkt zie je dat temperaturen en regenhoeveelheden lichtjes verschillen.
Als dit alles accuraat blijkt zijn we toch weer een stapje vooruit bij het plannen van werkzaamheden in het regenseizoen.
Een vroege herinnering heb ik aan de individuele en klasfoto's op school. Uit het lager onderwijs herinner me nog levendig de foto op een kameel maar waar die zit weet ik niet.
Ook uit de tijd van de jeugdbeweging heb ik nog foto's, ik laat jullie meegenieten.
Ik heb herinneringen aan een Boxcamera zoals de eerste foto in Wikipedia. De herinnering is echter niet van thuis en ik twijfel tussen familie of buren.
De schoolfoto's werden gemaakt met een ietwat professioneler ogende boxcamera meen ik me te herinneren.
Van thuis herinner ik me een Yashica camera en de foto in Wikipedia roept zeker herinneringen op.
Ik kocht mijn eerste fototoestel toen ik in Europa begon te reizen.
Achteraf gezien heb ik er spijt van toen hoofdzakelijk dia's te hebben gemaakt.
Ik zit (momenteel nog in België) met een flinke verzameling dia's uit grote delen van Europa netjes georganiseerd in laders maar vrees dat ze niet veel meer dan een keer of twee door de projector gelopen zijn.
Het professioneel laten digitaliseren van dia's komt behoorlijk duur uit en er zijn wel mogelijkheden om het zelf te doen maar dat is zon'n omslachtige operatie dat ik vrees er wel nooit aan toe te komen, en dat vind ik dan eigenlijk toch ook weer spijtig.
Gezien de omvang van het toestel kwam ik er ook niet toe om foto's te maken bij andere gelegenheden, 't was me allemaal te omslachtig.
De digitale toestellen waren reeds behoorlijk lang op de markt toen ik besloot me ook maar zoiets aan te schaffen. Het was al bij al nog een hele brok maar toch al veel handiger om mee om te gaan en sindsdien werden er dan ook weer meer foto's genomen.
Ik woonde reeds enkele jaren in Thailand toen ik een echt compacte digitale camera kocht. Dat toestel heeft goede diensten bewezen vooral tijdens de twee bouwwerven maar ook ten dienste van dit Blog.
De flits van die camera werkte echter niet meer en ik besloot onlangs om me er maar een nieuwe bij te kopen.
Het is met digitale foto's net als met foto's op papier, je moet heel kritisch kijken wat de moeite is om bij te houden en wat je beter weggooit en ik weet uit ervaring dat je daar niet altijd drastisch genoeg in bent.
Voor het beheren en bewerken van digitale foto's op de computer bestaat een massa, vaak gratis, software waarmee je een groot aantal bewerkingen kan uitvoeren, ik beperk me meestal tot wat knippen en af en toe samenvoegen tot een panoramafoto.
Met de juiste software kan je een reeks digitale foto's voorzien van diverse effecten en desgewenst ook muziek en die combinatie afspelen als een diashow. Het resultaat kan op de computer opgeslagen worden maar ook op CD of DVD gebrand worden voor gebruik op een andere PC of DVD speler.
De ontelbare mogelijkheden om foto's online in albums te plaatsen opent een waaier van mogelijkheden om je foto's met anderen te delen, zonder deze mogelijkheden zou dit Blog er heel wat saaier uitzien vrees ik.
Viewmaster
Ik was hem bijna vergeten maar de Viewmaster was toch wel een speciaal toestelletje.
Door de techniek van stereofotografie moest je een 3D effect krijgen, met mijn ogen was dat echter niet aan mij besteed. Als je de Google afbeeldingen link opent gaan de herinneringen van mijn generatiegenoten wel loskomen denk ik.
Ik herinner me dat we thuis vooral schijfjes met toeristische zichten en (misschien) ook wel cartoons of sprookjes hadden.
Videorecorder
Ook de videorecorder was reeds lang op de markt eer ik besloot me er een aan te schaffen. Ik herinner me dat het toen toch nog een hele investering was zeker als ik het vergelijk met de prijs van de huidige DVD spelers maar ook ik wou af en toe iets kunnen opnemen om later te bekijken en zo meer vrijheid te hebben bij het plannen van andere activiteiten.
Niet zelf opgenomen films op video bekijken deed ik uiterst zelden, huren van een Videotheek nooit.
Hier in Thailand ging het in die tijd gans anders. Hier vond je hoofdzakelijk (en betaalbaar) videospelers zonder de opnamefunctie dus.
Er werden dan ook uitsluitend maar massaal zeer goedkoop gehuurde films met een slechte technische kwaliteit bekeken. De omgeving en de netheid van wat je huurde maakte dat reinigingscassette regelmatig in het toestel moest.
Om voor wat afwisseling te zorgen gingen er ook Thaise videocassettes mee naar België.
VCD - DVD speler
In België werd de videorecorder en de mini stereoketen aangevuld met een DVD speler.
Gezien die zowat alle formaten aankunnen werden daarop de CD's, MP3 CD's zowel Thais als Europees en de Thaise VCD's gespeeld.
In Thailand kochten we aanvankelijk een VCD speler omdat VCD hier veel populairder was en, wellicht vanwege de prijzen, nog steeds is. De VCD spelers konden ook heel wat formaten aan maar intussen staat er ook hier reeds lang een DVD speler enerzijds omdat de prijzen daalden en anderzijds omdat er af en toe toch ook wel gunstige DVD's aangeboden worden.
Er worden meestal humoristische Thaise films en opnames muzikale shows gekocht. De belangrijkste gebruikers van de DVD speler zijn neven en nichtjes die in de weekends en vooral de vakanties komen vragen om te mogen kijken.
De films worden dan meermaals bekeken tot ze er genoeg van hebben waarna ze in de schuif belanden.
We hebben intussen al een paar keer van die VCD's voor een prikje (de originele prijs is al niet duur) verkocht aan Thais in Europa.
Videocamera
Over de videocamera moet ik kort zijn omdat ik er geen ervaring mee heb.
Wat ik er van zag is dat ze van vroeger heel groot, over wat compacter met de mini cassettes naar handig voor de digitale camera's die nu op de markt zijn evalueerden.
Wat volgens mij de meeste mensen niet doen is hun opnames uitzuiveren en monteren en dat maakt dat het resultaat meestal toch niet zo denderend is.
Wat de professioneel met videobeelden doet is natuurlijk andere koek maar die is dan ook met ander materiaal, zowel voor opname als montage, bezig dan de amateur.
Waar ik wel af en toe gebruik van maak is de video functie van mijn digitaal fototoestel, als je in die opnames wat knipt en plakt bekom je soms toch wel een mooi resultaat.
Computer en Internet
Iedere moderne PC heeft intussen wel een DVD reader/writer en er kan dus ook via de PC naar films gekeken worden.
Op een website als YouTube is een niet te overziene hoeveelheid videobeelden te vinden en ze zijn lang niet de enige die zich hiermee bezighouden. Je kan bij YouTube ook je eigen video's uploaden zodat ze op het internet door de hele wereld, of door wie je zelf wil, kunnen bekeken worden.
Net als bij audio bestaat er software om VCD en DVD te rippen en op de computer op te slaan.
Iets vergelijkbaars bestaat om films van YouTude te downloaden naar je computer.
Met dezelfde of andere software zijn deze beelden dan weer te bewerken, te knippen en te plakken, van formaat te veranderen en weer op CD of DVD te branden, je moet je er daarbij echter wel van bewust zijn dat je, tenzij het om eigen opnamen gaat, voor je het weet met illegale zaken bezig bent.
Film
Onder beeld heb ik toch wel een belangrijk segment over het hoofd gezien namelijk film en dan bedoel ik film bekeken in de bioscoop.
Twee films die we met de lagere school, in decinemadie Wommelgem toen nog had, bekeken zijnDe Tien GebodenenBen Hur.Of er later in schoolverband nog film werd gekeken kan ik me niet herinneren.
Ik herinner me echter wel een soort viering en/of proclamatie in cine Roma in mijn tijd op het Vrij Technisch Instituut van Borgerhout.
Ik ben nooit een echte bioscoopbezoeker geworden maar ik herinner meUn homme et une femmedie we, als ik me goed herinner, met de“Jeugdclub”gingen bekijken.
Tijdens mijn legerdienst bij het62A HAWKbekeek ik in de filmzaal van onze toch kleine kazerne in het Duitse Korbach een aantal films, ik herinner me echter slechts één titelCash? Cash! Nog twee titels die ik meen in de bioscoop te hebben bekeken zijnMiraenTurks fruiter moeten er nog meer zijn maar ...
We hebben hier enkele bizarre dagen, op weergebied althans, achter de rug.
Als je de maximum en minimum temperaturen van vorige zondag en maandag in onderstaande tabel bekijkt zijn die normaal te noemen, we zijn half maart en da's hier volop zomer.
Maandagavond was het bijzonder drukkend, de ventilator op de veranda kon nauwelijks verkwikking brengen hij circuleerde enkel maar warme lucht.
Ik volg al sinds enkele jaren hoofdzakelijk de weervoorspellingen van My Forecast
Hun voorspellingen, ook op lange termijn, zijn vrij accuraat. Ze hadden vanaf dinsdag enkele dagen regen voorspeld en ik had, in plaats van te sproeien, het gazon niet te kort maar wel gelijk geschoren.
Omstreeks 22u00 begon het te regenen en het moet, volgens de hoeveelheid die voor 14 maart in de tabel staat, nog voor middernacht stevig geregend hebben. In ieder geval toen we dinsdag opstonden stond er water in de tuin, niet veel maar toch een aanwijzing dat het die nacht flink regende. Het bleef dinsdag de ganse dag regenachtig en met 10 graden minder dan maandag toch ook al een stuk frisser.
Woensdag was een echt miezerige dag, een beetje Belgisch, en wanneer we de 23 graden in de tabel zouden gehaald hebben kan ik me niet indenken hier kwamen we hooguit in de buurt van de 20 graden. We hadden dan ook al warme kleding bovengehaald en dat was voor mij een oud jeanshemd, sokken en mijn crock's van Adda. Phan had al lang enkel truien en een Europese winterjas aangetrokken, een beetje zoals tijdens de winter in België destijds.
's Avonds werd het echter zo koud dat ik er ook nog een sweater bij aantrok en da's iets dat ik hier bij mijn weten nog nooit deed, ook niet in de Thaise winter.
Donderdag werd het nog erger, de temperatuur overdag ging met moeite over de 16 graden en daarbovenop regende het ook terug meer.
Vrijdag ook veel regen en volgens mij niet veel hogere temperaturen dan donderdag. Als we de 19,4 graden uit de tabel haalden moet dat in het half uurtje dat de zon door de wolken brak geweest zijn en dat was ergens tussen 16u00 en 17u00.
Het was echter een goed voorteken en bevestiging dat de weersvoorspelling die voor zaterdag terug meer normale omstandigheden aangaf juist zou zijn.
Intussen heeft de regen van de voorbije dagen, en die is los van de temperaturen ook al niet normaal in dit seizoen, zijn gunstige invloed op de natuur, veel stof is weer eens weggespoeld en ons grasveld en de planten zien er een stuk groener uit.
We stonden vanochtend op bij 17 graden en dat is nog fris maar de zon kwam erdoor en nu 10u00 staat de thermometer op bijna 22 graden, 't gaat de goede kant uit.
Nu zullen de westerlingen onder jullie zeggen dat het in vergelijking met Europa toch allemaal niets voorstelt, je moet daarbij echter enkele zaken in acht nemen.
Voor onszelf kan ik zeggen dat we hier in huis een dag of drie niet boven de 18 graden uitkwamen en da's toch niet bepaald gezellig warm. Nu hebben wij een degelijk huis, nog wat warme kleding, een degelijk bed en warme dekens maar dat kan lang niet iedereen hier zeggen.
Dit artikel in de Bangkok Post, Old man dies of cold weather in Phitsanulok geeft de ernst aan al kan je je vragen stellen over de "invloed" van enkele details in de tekst.
Nog een voorspelling waar je hier regelmatig wat over leest: Drought less severe thanks to La Niña en de lange termijn voorspelling toont dat er mogelijk toch wel waarheid inzit.
Wat er ook van is er rest ons niets dan af te wachten wat het weer brengt, de voorbije dagen waren echter moeilijker dan de traditionele winterdagen. De minimumtemperaturen dalen dan vaak nog wel wat lager maar we hebben overdag toch zon en temperaturen tussen de 20 en 25 graden en dat maakt een heel verschil.
Naar aanleiding van de vele aarden potten die ze hier in 2004, bij haar eerste bezoek aan Thailand, zag gebruiken vroeg mijn zus of er hier in de buurt misschien pottenbakkers zaten.
We stelden de vraag aan één van onze "chauffeurs" en die wist er wel enkele te vinden in Ban Phon Bok, Tambon Chom Chang, Amphoe Phon Phisai (van Ban Phon Bok zijn we niet helemaal zeker maar het was er zeker in de buurt) en we gingen er een kijkje nemen.
In 2008 bezochten we die buurt nog een keer op zoek naar een pot om vissaus in te maken.
De foto's zijn dus een compilatie van die twee bezoeken, de video is van 2008.
De grondstof is hier wel makkelijk te vinden al zal kwaliteit en zuiverheid wel belangrijk zijn.
We zagen het proces niet in werking maar blijkbaar wordt de grondstof eerst op een gewenst vochtgehalte gebracht waarna men er een "worst" uit perst.
Hieruit worden door de dames in het team dan weer kleinere "worstjes" gerold waarmee de pottendraaier zijn werkstuk opbouwt.
De afgewerkte stukken worden dan te drogen gezet en bij de grotere potten zie je aan het kleurverschil duidelijk welk deel reeds droog is.
Als je goed kijkt zie je, ook weer aan het kleurverschil, dat de potten voor onze nichtjes reeds gebakken zijn terwijl die achter hen nog staan te drogen.
De oven is redelijk eenvoudig en lijkt een beetje op deze waarin ze houtskool maken, de warmte die vrijkomt op het dak van de oven gebruikt men om de wat zwaardere potten te drogen.
De video geeft een goed beeld van het vormen van de kleinere potten, ik zou ook wel eens willen zien hoe ze die grote kruiken maken.
Nu ben ik vooral nieuwsgierig naar de werkwijze om de oven te vullen en de brandstof die ze gebruiken en hoe ze die verdelen, misschien proberen we vroeg of laat wel eens daar getuige van te zijn.
Ik denk dat televisie voor de meesten wel “het” medium zal zijn waaraan men denkt als het over communicatie via beeld gaat.
Nu waren we thuis, en ben ik nog steeds, niet degene die als eersten meegingen met de nieuwste technieken dat zal ook in andere afleveringen nog blijken.
Mijn eerste herinneringen aan TV situeren zich dus bij familie en buren en ik kan me hoegenaamd niet inbeelden wanneer bij ons de eerste TV in huis kwam en ook niet welke serie op dat moment liep.
Het eerste dat ik me herinner is zeker het kinderuurtje Kom toch eens kijken met “nonkel Bob” Davidse en dat gingen we bij familie bekijken. Het kinderuurtje werd (meestal) gevolgd door een jeugdfeuilleton en twee waaraan ik terugdenk zijn Kapitein Zeppos en Johan en de Alverman Ti-ta tovenaaren deFabeltjeskrantzijn kinderprogramma's die ik vergeten was maar ze werden me gelukkig onder de aandacht gebracht.
Wat ook redelijk goed in mijn vroegste herinnering zit is Schipper naast Mathilde en ik heb een vaag vermoeden dat we dat nog deels bij familie en deels bij buren bekeken.
Uit de periode van Kapitein Zeppos of mogelijk kort erna herinner ik me de dagelijkse sketch"Het Manneke" van Jef Cassiers Bron
Er waren vast ook muziekprogramma’s op TV maar me ze herinneren doe ik niet.
Tijdens mijn legerdienst in Duitsland maakte ik kennis met de Duitse TV en vooral de muziekprogramma’s met typisch Duitse inslag maar ook met indrukwekkende Popprogramma’s.
Nog enkele series waarvan ik de periode waarin ze werden uitgezonden niet goed kan plaatsen zijn The FlinstonesCHiP's en Knight Rider
Ik heb echt problemen om een timeline te maken voor al deze herinneringen maar Kojak en Wij Heren van Zichem moeten er zeker ergens tussen.
Er is zeker een deel van mijn jeugd dat ik niet zo’n intensief TV kijker was, dat werd dan weer terug meer eens ik alleen ging wonen.
Het moet in de periode dat ik zelden keek geweest zijn dat series als Friends en The Simpsons liepen. Ik ken ze dus wel maar keek er zelden naar.
Toen ik alleen woonde keek ik dus terug beduidend meer TV en dat vooral naar de nieuwsprogramma’s.
Ik weet niet echt welke series toen liepen maar herinner me wel dat ik toen, vooral in het weekend, meer naar de Duitse TV begon te kijken. De belangstelling voor een aantal van hun programma’s ontstond tijdens de skivakanties in Oostenrijk.
We hadden intussen ook al een tijdje kabeltelevisie en dus een rijk aanbod aan zenders en programma’s.
Ik volgde op de Duitse TV langlopende series als Derrick,Der Alte, en Ein Fall für zwei maar ook, vooral vanwege hun verslaggeving over de wintersport Das aktuelle sportstudio Ik was dan ook rechtstreeks getuige van de Duitstalige interviews met Jean-Marie (Pfaff) en zijn Carmen.
Ook uit die periode herinner ik me Wetten dass ...? en Verstehen Sie Spaß?
De laatste drie programma’s werden, op de typisch Duitse manier die ik tijdens mijn legerdienst had leren kennen, van het nodige showgehalte voorzien.
Toen Phan mee in België kwam wonen en werken moesten we ons natuurlijk aan elkaars voorkeuren aanpassen, gelukkig was er toen internet als alternatief voor TV kijken.
Phan genoot van humoristische soap’s met een hoog visueel humorgehalte die de taalbarrière grotendeels compenseerde. Ik denk hierbij terug aan series als The Nanny,Allo Allo, en Keeping Up Appearances en niet te vergeten Mr. Bean
Ik vergeet hier zeker een aantal belangrijke Vlaamse en buitenlandse series maar verwacht in de reacties wel wat geheugensteuntjes te krijgen.
Dad's Army(Daar komen de schutters weer) is één van de komische reeksen waarvan ik lang naar naar de naam zocht,Dallaskon ik ook pas met wat hulp vinden enSlisse en Cesar - Star Trek - DynastyenFawlty Towerswerden me aangereikt, wat me een beetje verwonderde is dat niemand Familie of Thuis vermeldde.
Van Nederlandse TV programma’s waar vroeger ook veel Vlamingen naar keken herinner ik meDorus - André van Duin(recent ook vaak via BVN te zien) maar ookFarce Majeure.
Om gans andere reden, op het werk verklaarde iedereen niet gekeken te hebben maar tegelijkertijd kende iedereen toch de pikante scenes, keken vele Vlamingen ook naar deBarend Servet Showmet Fred Haché en Sjef van Oekel en naarDe PinUp Club
Uit de laatste jaren in België herinner ik me, behalve de bovengenoemde langlopende series, vaak gekeken te hebben naar de actualiteitenprogramma’s De zevende dag,Wakker op zondag van ATV de Antwerpse regionale televisie maar ook naar het station met economisch nieuws Kanaal Z
Uit die tijd staan ook het dagelijkse Man bijt hond en de series Flikken en Witse in mijn geheugen gegrift.
Naar Thailand dan.
De televisieantenne zoals op deze foto
gaf zo’n wisselvallige ontvangst en bij het voorbijrijden van een slecht afgestelde motor ook nog eens storingen dat ze reeds lang voor we naar hier verhuisden vervangen werd door een satellietontvanger met een schoteltje van dit type.
De Free to air programma’s zijn daarmee gratis te bekijken en mits een abonnement kan je het aanbod uitbreiden. Phan verklaarde steeds meer dan genoeg te hebben aan de gratis kanalen en het bleef dan ook vele jaren hierbij.
Ikzelf heb in de eerste jaren dat ik hier woonde, maar ook vroeger tijdens de vakanties, nauwelijks TV gekeken af en toe eens even meekijken daar bleef het bij.
In de eerste jaren had ik de handen vol met onze bouwprojecten maar wist ook dat dit zou wegvallen en liet in de afwerking van het huis de hier tegenwoordig zo veel geziene zwarte satellietschotel van PSI installeren.
Vanwege problemen met de ontvangst van BVN hebben we nadien nog een switch met booster laten installeren
en hebben sindsdien nauwelijks problemen gekend.
Niettegenstaande er een behoorlijk aantal zenders te ontvangen zijn kijkt Phan nog steeds, uitzonderingen niet tenagesproken, uitsluitend naar de traditionele Thaise kanalen.
Ikzelf kijk enkel BVN, er is wel een Russische nieuwszender die Engelstalig uitzend te ontvangen maar ik kom er zelden aan toe.
Gezien BVN een samenwerking tussen Nederland en Vlaanderen is krijgen we hier een mix van programma’s die wel voor elk wat wils zal inhouden maar niet steeds op een geschikt tijdstip.
Ik beperk TV kijken nog steeds tot de avonduren en dat maakt dat ik dingen die ik wel zou willen bekijken moet missen. Ik wil echter mijn dagindeling (nog) niet afstemmen op het programmaschema van BVN.
De ligging van Thailand maakt dat we het nieuws van BVN met een dag vertraging krijgen en daartegen heb je dat natuurlijk al lang via radio gehoord of via de nieuwssites op het internet gelezen.
Bij het lezen van het nieuws op De Redactie bekijk ik, als het internet het toestaat, wel eens fragmenten uit het nieuws of de actualiteitenprogramma's en dat is vaak toch wel een mooie aanvulling bij wat je leest.
Tot de betere programma’s die ik het laatste jaar op BVN bekeek behoren zeker Witse, Flikken Maastricht, De Pappenheimers, 3 op reis, Wie is de Mol (NL), en enkele waar ik nu niet opkom en die dus toch weer niet zo denderend zullen geweest zijn.
BVN maakt dat ik ook af en toe en met wisselende gevoelens naarPaul de Leeuwkijk.
Tegenwoordig loopt bij BVN een reeks overAndré Rieuen, al is het niet echt mijn ding, je kan er niet omheen dat hij veel mensen weet te bekoren.
Ik zag zaterdag 2 april het programma opgenomen in Mexico en de reacties van dat publiek waren toch wel bijzonder, vooral hoe ze bij het verlaten van de zaal nog steedsCielito Lindozongen.
Er is tegenwoordig wel wat aanbod om TV uitzendingen via het internet te bekijken, het Nederlandse Uitzending gemist en Duitse Sendung verpasst zijn voorbeelden, uit België is er een beperkt aanbod waarvan een overzicht op Surfplaza
Ik deed pogingen om op deze manier series te bekijken maar had beperkt succes, de snelheid van het internet is hier spijtig genoeg nog te wisselvallig om dit echt genietbaar te maken.
Ik moet hier toch ook even het bestaan vanTV Vlaanderenaanbieder van digitale satelliettelevisie melden en ook van Telenet Digital TV de grootste aanbieder via kabel enBelgacom TVde grootste aanbieder van digitale TV via ADSL, technieken waar ik hier in Thailand nog niets over hoor.
De evolutie naar digitale televisie is er helemaal gekomen nadat we naar Thailand vertrokken en weet er dus weinig over maar wat ik er tijdens de vakantie over hoor is dat het aanbod nog groter is dan vroeger met de gewone kabel en dat er veel mogelijkheden zijn om programma’s digitaal op te nemen.
Tijdens de “research” voor deze post toch maar beslist geluid en beeld afzonderlijk te behandelen, radio en geluiddragers leveren meer herinneringen op dan verwacht. Ik heb sinds ik aan deze serie begon zoveel flashbacks dat ik voortdurend op zoek moet naar zaken die ik me herinner maar waarbij ik niet dadelijk op de juiste benaming of titel kom, ‘t is tijdrovend maar interessant en plezant.
Radio
Van bij de grootouders aan moederskant herinner ik me, erg vaag, een radio die er ongeveer zo moet uitgezien hebben. Ik herinner me vooral dat “de vava” luisterde naar de “Inlichtingen voor de duivenliefhebbers”
De grootouders aan vaderskant woonden in Borgerhout, stadsrand van Antwerpen, en ze hadden radiodistributie en dat werkte via een toestel dat er ongeveer als dit uitzag.
Ze beschikten slechts over enkele kanalen maar waar "de bomma en den bompa" naar luisterden kan ik me niet meer voor de geest halen.
Van de programma’s waarnaar, in mijn jonge jeugd, thuis geluisterd werd herinner ik me de luister- of hoorspelen maar ook het zaterdagse radiocabaret “Kop en Staart”. De (dagelijkse) radiokroniek “De Peperbus” met Romain Deconinck en ook het soldatenhalfuurtje hebben hun plaats in mijn geheugen. In verband met de hoorspelen zijn de recent overledenJef Burmen in verband met Kop en StaartWill Ferdyzeker het vermelden waard.
Later werden de muziekprogramma’s en hitparades belangrijker en ook aan piratenzenders als Veronica, de vergeten maar in de reacties onder de aandacht gebrachteRadio Mi Amigo en Radio Caroline behoud ik goede herinneringen.
Radio is steeds een belangrijke plaats blijven innemen en je kan rustig stellen dat hij van het ontwaken tot het slapengaan (of TV kijken) aanwezig was en is.
Ook tijdens het werk speelde de radio steeds op de achtergrond. Daar, maar ook thuis en in de auto, evolueerden we, collega’s onder elkaar, van BRT en de “gewestelijke zenders” over Studio Brussel naar Donna en Q-Music
Naar Q-Music luister ik hier in Thailand zoals elders beschreven via het internet maar nu browser onafhankelijk via de Google Desktop sidebar.
Ik denk dat het vermelden van een aantal coryfeeën uit mijn herinneringen aan de radio hier zeker op zijn plaats is.
Joost den DraaijerenRob OutvanVeronica(de zeezender) en Ton Schipperis mijn enige vage herinnering bijRadio Mi Amigo
Ik noem enkeleBRTcoryfeeën in één adem namelijkJos Ghysen,Lutgart SimoensenArmand Pien Al was Armand Pien ook bekend als TV weerman zijn weerpraatjes bij Lutgart Simoens waren erg populair. Nog enkele bekende BRT namen die door mijn geheugen flitsen zijn muzieksamenstellerEtienne Smeten de samenstellers - presentatorenMichel FolletenGuy De Pré Walter Capiauis ook, en misschien wel vooral, gekend van TV maar zijn BRT radioprogramma “Capriolen” is wat ik me van hem herinner.
Van bijDonnaherinner ik me de vooral eerder genoemde Michel Follet enLeen Demaré
Erwin DeckersenSven Ornelispresenteerden bij Donna reeds het programma “Deckers en Ornelis” maar maakten samen een overstap naarQ-Musicom daar onder dezelfde naam verder te gaan.
Erwin Deckers promoveerde en het programma noemt nu “Ornelis enRogiers"
Ik denk niet dat Phan in haar jeugd veel radio luisterde maar toen ze in België in de serres (kassen) van een tomatenteler ging werken kreeg ze dag in dag uit radio Donna te horen.
Ze pikte daar veel muziek op en stak daarvan, en van de jingles, zelfs wat van de Nederlandse taal op.
Sinds een aantal jaren zijn er hier in de omgeving een (behoorlijk) aantal lokale radio’s actief, op het eerste zicht lijken ze allemaal wel een beetje op elkaar.
Als ik in Wikipedia over radio in Thailand lees horen deze zenders in geen van de genoemde categorieën thuis en ik vermoed dan ook dat ze in de grijze zone opereren. Toch heb ik de indruk dat sommige soms (automatisch) terugkoppelen naar een officiële zender om de Nationale Hymne (08u00 en 18u00) en korte nieuwsberichten uit te zenden, dit is echter slechts een vermoeden.
Een tijdje luisterden we naar Non Sila Radio (klinkt als Non Sila Ladiooo) en die zitten hier vlak in de buurt.
Als ik het goed begrijp zijn het de dj’s die bij de lokale middenstand (tot in Phon Phisai) sponsering zoeken in ruil voor het uitzenden van reclameboodschappen.
Er werken slechts twee dj’s en vooral de vrouwelijke heeft een “ietwat irritante” stijl van presenteren.
Toch is het station hier erg populair en je ziet overal van die goedkope transistorradio”s, ook bij het werk op het land en in de landbouwmachines.
Wij luisteren, al geruime tijd, naar Scorpion Radio (klinkt als Scopion Ladio, met korte “o” in dit geval) en die zitten in Nong Khai op FM kaosiphok chut chet ha (FM 96.75)
Ook dit station heeft een beperkt aantal dj’s maar vooral merkelijk minder reclame. Als er geen dj beschikbaar is, en dat komt regelmatig voor, zenden ze non-stop muziek uit enkel af en toe onderbroken voor reclame.
Bij dit station stellen de dj’s hun playlist samen aan de hand van telefonisch verkregen verzoeken.
Nong Khai heeft voor deze verzoeken duidelijk een ruim aantal geïnteresseerden toch herken je vaak dezelfde stemmen aan de telefoon. Het gaat er tijdens die telefoongesprekjes heel familiair en vrolijk, typisch Thais, aan toe, eenvoorbeeldje.
Ik had tijdens de bouw voorzieningen getroffen om muziek van de computer achteraan op de veranda te krijgen. Een aantal zaken uit een catalogus heb ik nog steeds niet kunnen vinden zodat dit nog steeds niet werkt. Nu heb ik daar steeds minder een probleem mee omdat ik me ook erg goed aan Scorpion Radio gewend heb.
gebruiken we en dat is een toestel dat ik tussen de twintig en vijfentwintig jaar geleden kocht om tijdens mijn kampeerreizen in Europa via de SW naar de wereldomroep te kunnen luisteren.
Ook op skivakantie in Oostenrijk ging het ding meerdere keren mee en daar was ik een absolute fan van Ö3
Ik weet zeker dat één van mijn lezers dit toestel zal herkennen. We kochten destijds ieder zo’n toestel, aan een nogal stevige prijs, en ik weet dat het ook bij hem nog in gebruik is.
PA system
Om in Thailand te blijven en om het kind een naam te geven PA system
Iedereen die ooit het Thaise platteland en zeker Isan, bezocht is luidsprekers als op deze foto beslist tegengekomen.
Via dit systeem houd de phu yai ban, de village chief of dorpshoofd dus, de burgers op de hoogte van de gang van zaken in zijn dorp (of wijk), van op handen zijnde gebeurtenissen of activiteiten, van beslissingen genomen op de hogere niveaus, ...
Belgische gasten hebben zich hier al vaak geërgerd aan die toespraken, voorafgegaan door een herkenningsmuziekje om de aandacht te trekken, van de phu yai ban en dat niet vanwege de inhoud maar vooral vanwege het vroege (half zes - zes uur is geen uitzondering) tijdstip.
Ik heb echter de indruk dat er een tendens is om de mededelingen in de late namiddag en vroege avond te doen maar het kan eigenlijk de ganse dag door.
Zoals je op de foto ziet wonen de phu yai soms dicht bij elkaar zodat burgers vaak twee keer ongeveer dezelfde informatie te verwerken krijgen.
Wijzelf hebben vaak moeite om de informatie van moo 4 te ontvangen maar horen meestal de andere dorpen luid en klaar. Hoe dan ook het systeem werkt wel temeer daar de informatie toch verder in de buurt of op de markt besproken wordt.
Even terzijde. Via de mast in de achtergrond hadden we, de eerste jaren dat ik hier kwam, de enige telefoon in het dorp (ik veronderstel dat het om iets als radiotelefonie moet gaan) maar laat me daar later op terugkomen.
Tefifon
Ik zou het ook over andere geluiddragers hebben en de Tefifon is de eerste die ik me herinner.
Ik onthield eigenlijk vooral het beeld, weet nog dat er een beperkt aanbod aan cassettes was maar kan me niet meer inbeelden welke muziek onze pa hierop beluisterde.
Waar ik wel herinneringen aan heb is een platenspeler en nu we het erover hebben bij de grootouders aan vaders kant stond ook een grammofoon met een pak 78 toeren platen.
Toen ik alleen ging wonen kocht ik een muziekinstallatie met platenspeler. Een grote verzameling platen had ik nooit en de platendraaier is ook nooit intensief gebruikt. Ik was en bleef een radioliefhebber maar wenste me soms toch enkele van die LP’s, zij het in een ander formaat (MP3), ter beschikking te hebben.
Woodstockwas een festival dat ook in een verzamelelpee resulteerde met nummers van een aantal eerder genoemde artiesten maar ook Santana, Joe Cocker, The Who, ...
Het was een beetje als met de Tefifon, het aanbod aan cassettes was beperkt maar ik deed het er mee.
Mini stereoketen
Toen Phan naar België kwam kocht ik een mini stereoketen met cassettedeck en cd wisselaar.
De cassettedeck was belangrijk omdat ze een grote hoeveelheid cassettes met muziek maar ook met sermoenen van bekende monniken meebracht.
Ikzelf kocht in die tijd een aantal cd’s maar net als met platen nooit veel, de radio weet je wel.
Phan had in die tijd ook een Walkman die ze af en toe mee naar het werk nam om afwisseling met Donna te hebben. Toen we ook Thaise muziek op cd begonnen te kopen werd de Walkman een Discman
MP3
De evolutie naar MP3 kwam er mede door intensiever computergebruik.
Het rippen van cd’s naar MP3 en daarna een keuze uit meerdere cd’s terug op cd branden voor gebruik in de Discman was een eerste stap.
Bij de verhuis naar Thailand ripte ik al mijn cd’s en de originelen zijn nog steeds in België.
Ikzelf kocht destijds in België een MP3 speler waarop ik af en toe een andere keuzelijst plaatste. Deze speler gaf onlangs de geest, niet het speler gedeelte maar de behuizing in één of andere kunststof begon te ontbinden tot een kleverige massa.
Voor Phan kochten we hier een MP3 speler. Ik vermoed dat het relatief grote scherm er oorzaak van is dat de batterij voor een lange reis onvoldoende is.
Sinds we hier wonen moet ik een paar keer per jaar muziek uit cd’s rippen, muziek uit Karaoke VCD’s halen, de nummers verknippen en samenplakken tot er een doorlopend nummer van ongeveer 15 minuten ontstaat waarop de dames dan gaan aerobicen.
Rippen kan met Windows Mediaspeler, Audacity gebruik ik om te knippen en te plakken, en VirtualDub om audio uit een videobestand te lichten.
Spijtig genoeg gebruiken de dames nog steeds een VCD speler en moet ik de muziek terug omzetten naar een formaat dat die speler aankan. Een MP3 speler zou hiervoor zeker handiger zijn, ik demonstreerde dat al een keertje, maar het is voorlopig nog te modern en te technisch.
Downloaden
Een iPod en iTunes om legaal muziek te gaan verzamelen is wat mij betreft een brug te ver.
Er zijn echter meerdere mogelijkheden om legaal muziek te downloaden zowel tegen betaling als gratis.
Over de aspecten van illegaal downloaden lees je in de link en ieder doet daar mee wat hij wil.
De prijzen die ervoor gevraagd worden (en de kwaliteit die achteraf vaak blijkt) doen hier in Thailand vaak vermoeden dat cd’s, VCD’s (een in Thailand nog steeds erg populair formaat) en DVD’s niet steeds helemaal legaal geproduceerd werden.
Ook op gebied van illegaal downloaden zullen vele Thai het niet zo nauw nemen weet ik te moeten vermoeden.
Ik geef dus maar één link naar een pagina vanwaar je Thaise downloadbare muziek kan gaan verkennen.
