woensdag 25 juli 2012

Ongewenst bezoek

Enkele weken geleden, ik was alleen thuis en zat aan de computer, werd ik opgeschrikt door abnormaal heftig aanslaan van de honden.
Bij de poort en op straat was niets te zien en ik zag de honden ook niet in de tuin.
Toen ik de trap achteraan afliep zag ik dat ze met zen vieren de bak met de "droge voeding" omsingelden.
Bij nader toezien bleek de aanleiding niet de bak te zijn maar een "Cobra" vraag me niet van welke soort.



Ik heb deze foto genomen toen er even rust was, op de ingezoomde foto kan je zien dat hij toch wel enig formaat had.




Een Cobra is een gevaarlijke slang maar een, zeker in dergelijke natuurlijke omstandigheden, heel mooi dier om te zien.
Het was indrukwekkend te zien hoe hij constant ronddraaide om alle vier de honden in het vizier te houden.

Mijn grootste zorg was dat de honden overmoedig zouden worden en ik probeerde ze met een stok van de slang weg te drijven.
Dat was niet eenvoudig omdat de honden instinctmatig hun domein verdedigen.

Op een bepaald moment moet ik toch een opening gemaakt hebben in de richting die de Cobra beviel want hij vluchtte met een bekwame snelheid en in een rechte lijn naar de afsluiting achteraan de tuin, ik moest onderweg de honden enkel beletten dat ze voor hem kwamen.
De Cobra verdween achter wat rommel en toen ik even later, voorzichtig, ging kijken waar hij gebleven was zag ik hem nog net in een gat in de grond tegen de afsluiting verdwijnen.

'k heb hem sindsdien niet meer teruggezien en veronderstel dat hij begreep dat hij ongewenst is.

maandag 23 juli 2012

Vleermuis ... eten

Toen we het er enkele jaren geleden op het Thailand Isaan Forum over hadden leek het me, mede door de informatie waarnaar toen verwezen werd, eerder een plaatselijk gebruik.


Watch videos on KendinCos

Toen en ook nu blijf ik erbij dat, voor wat mij betreft, de Thais eten wat ze willen op de manier die ze willen en dat wij "farang" daarin meegaan zo ver we willen (of vooral kunnen).
Destijds werd in vraag gesteld of het al dan niet illegaal zou zijn om vleermuis te eten en voor mij blijft die vraag ook nu onbeantwoord.
Ik kan in ieder geval geen aanwijzing vinden dat vleermuis een beschermde diersoort zou zijn wel dat bepaalde soorten (ook) in Thailand een bedreigde diersoort zijn.
Dit maakt, samen met de andere bedenkingen die ik erbij heb, dat ik het een verwerpelijk gebruik vind maar ... ik ken mijn geboden, 't is hun land, 't zijn hun gebruiken en 't is hun leven.

De aanleiding tot dit stukje is dat ik de laatste weken enkele malen vleermuizen zag vangen in een "ton tan" bij onze buren aan de kant van Phon Phisai.





maandag 9 juli 2012

Allerlei

Wat vliegt de tijd, ja ook voor ons, we zitten alweer in de tweede helft van 2012.

't Werd tijd dat ik weer eens wat orde in mijn fotoarchief bracht en zo kwam ik toch weer bij enkele beelden waarover ik hier wat wil vertellen.

Wat Pak Suai Tai

'k Had het eerder dit jaar uitgebreid over de Fang Luuk Nimit aldaar maar ze hebben ook al langer een project voor de bouw van een Sala op stapel staan.
















Het project maakt, net zoals bij de bouw van de Bot, nauwelijks vorderingen op termijn komt het echter allemaal wel goed.
Begin dit jaar werd een deel van de dakbedekking geplaatst maar, zoals op de ingezoomde foto te zien is, slagen ze er niet in de platen netjes te laten aansluiten.


De werkzaamheden vielen lange tijd stil maar nu is de dakbedekking er weer afgehaald en horen en zien we af en toe werkzaamheden aan de dakstructuur.


Infrastructuurwerken

Ik beloofde in mijn goede voornemens 2012 een berichtje over een aantal "openbare werken" die de laatste jaren uitgevoerd werden en worden, 't is er nog niet van gekomen.

Er is op dat vlak wellicht nog meer op til.
Recent werd de 212 hier voor de deur (weer eens) opgemeten, waarom ze dezelfde metingen twee drie keer achter elkaar en in evenveel dagen doen is me een raadsel.



Een week later zagen we ze ook op "Lombom" (bij de bananenstalletjes over de brug richting Nong Khai) meten.

Er is reeds jaren sprake van dat de weg in Pak Suai verbreed zou worden en vermits de brug aan Phu Katae reeds breder gemaakt werd is dat niet onwaarschijnlijk.
Intussen werkt men ook aan de verbreding van de brug in Phon Phisai en, tenzij men ze ook zou verbreden, wordt de brug van Pak Suai dan de "bottleneck" tussen Phon Phisai en Nong Khai iets wat vooral zou blijken bij de Bang Fai Payanak


Anusawari (Anou Savari) Festival (Fair)

Ik beschreef dit evenement hier al eens een keertje.
Ook dit jaar brachten we enkele bezoekjes en neefjes en nichtjes zijn altijd blij dat ze mee mogen.














De foto's (genomen omstreeks 18u30) zouden doen vermoeden dat de thanon ahan (Prajak Road t.h.v. TOT) dit jaar geen succes was maar even later liep de zaak behoorlijk vol.

Het is goed te zien dat men ook bij gelegenheden als deze steeds meer aandacht blijkt te schenken aan de voedselhygiëne.


Onze honden

'k Moet ook nog eens een update geven over onze honden

Dam heeft tegenwoordig haar vaste stek bij yai Ning, Dong en Plaay die het huis van Hay en Nong bewonen.
Dam heeft daar vaak het gezelschap van de honden van onze buren iets waarvan we nog moeten afwachten of het bij Hay en Nong in goede aarde zal vallen als ze hier straks weer enkele maanden komen verblijven.
Die beesten hebben echter hun weg gevonden door de afsluiting en de niet altijd even konsekwent gesloten poorten.
Dam is ons echter niet vergeten en komt zo af en toe nog eens op bezoek.
Als wij bij Hay en Nong komen zal ze ons altijd begroeten en als we weer vertrekken zien we in haar ogen de vraag of we het goed vinden dat ze daar blijft.
Dam is een erg slim en aanhankelijk dier dat we hopelijk nog lang in onze buurt kunnen houden.

LiLi en DoDo zijn ook al wat ouder en relatief rustige honden.
DoDo is heel aanhankelijk maar zal zijn plaats naast mij heel gemakkelijk opgeven wanneer een van de andere honden aandringt.
LiLi daarentegen heeft het hoog in het hoofd en denkt dat iedereen voor haar moet wijken, ze moet daarop regelmatig terechtgewezen worden.

DoukDouk en DaDa zijn nog steeds erg speels en bijtgraag naar alles wat ze vastkrijgen.



Maar 's avonds als ze uitgeraasd zijn en op de veranda mogen leggen ze zich als lammetjes in de typische Labrador houding bij ons.

Alle vier hebben ze een voorkeur voor de bovenste trede van de trap naar de veranda achteraan en in de strijd om die plaats trachten ze elkaar daar soms weg te blaffen.
Ze maken de trap, zeker bij regenweer, ook zo smerig dat we er over denken het poortje naar beneden te verplaatsen.




Mijn hangmat moet ik na gebruik telkens wegnemen, DoukDouk en DaDa bijten die zonder genade in de kortste keren stuk.
Als ik ze weer eens bovenhaal komt er van rusten niet veel in huis, DoukDouk en DaDa willen dan hun aanhankelijkheid tonen en gunnen me de rust niet. 't Is allemaal goed bedoeld maar als ze over mij heen de strijd met elkaar aanbinden moet ik wel snel ingrijpen of ze hebben mij vast i.p.v. elkaar.