zaterdag 24 maart 2012

Rijstoogst 2012 - Voorbereidingen

't Is dit jaar vroeg dat ik begin met berichtgeving over de rijstoogst maar er was reeds enige actie, vandaar.

Het rijstveld "lang ban" was, naar jaarlijkse gewoonte, onbewerkt blijven liggen na de oogst van 2011
Onze vaste loonwerker weet echter dat we dit graag geploegd zien en op 20 februari liet hij weten er tijd voor te hebben, de enkele regenbuien die er voordien waren maakten het veld beter bewerkbaar.
Zijn tarief was gelukkig nog dezelfde 300 Baht/Rai

Bij de verkoop van onze rijst hadden we de opkoper naar nieuw zaad gevraagd, dat zou eind februari begin maart ter beschikking komen.
Op 6 maart kochten we bij hem vijf zakken van 25 kg zaad aan 750 Baht/25 kg en dat is beduidend duurder dan twee jaar geleden, in 2011 gebruikten we zaad uit eigen oogst.

In een stukje begin november had ik het reeds over de aanpassingen die we deden aan het rijstveld "Phu Katae" en de goede grond die daar zou moeten aangevoerd worden.
Gisteren, 21 maart, kwam er grond ter beschikking en er werden uiteindelijk 12 wagens (rot hok lo) 400 Baht/wagen aangevoerd en verspreid.
Dit moet er enerzijds toe bijdragen dat het grotere compartiment makkelijker kan genivelleerd worden en anderzijds is dat deel dan ook voorzien van vruchtbaarder grond.






























De samengevoegde stukjes van de blog staan op Scribd.

donderdag 15 maart 2012

Bachelor's Degree

Iedere moeder hoopt dat haar kinderen het ver schoppen in het leven en dat begint met het succesvol afronden van de studie.
Voor Phan was het was een droom minstens een van haar zonen een universitair diploma te zien behalen mede omdat zo'n diploma uitgereikt wordt door iemand van de Koninklijke Familie. Vrijdag is die droom in vervulling gegaan.














Hoe de studie van Taeng verliep en wat er nog meer bereikt werd beschrijf ik kortelings in een ander stukje, hier wil ik het verhaal "rap pariniya tri" doen, het verhaal van het in ontvangst nemen van de bachelor's degree.

Dat de uitreiking in maart 2012 zou plaatsvinden was al een tijdje bekend, het was pas begin februari dat de planning vaste vorm aannam.
Taeng bezorgde ons een link naar de pagina op de website van de Ramkhamhaeng University waar we met zijn studentennummer (dat we hebben van de rekeningen) zijn planning konden bekijken.
Daar lazen we dat er op 24 februari een eerste repetitie was gepland, op 2 maart een generale repetitie en op vrijdag 9 maart in de namiddag de uitreiking van zijn diploma, we konden ons gaan voorbereiden.

Om al te veel stress (en een vroeg vertrekuur) te voorkomen besloten we donderdagnamiddag tot Korat te rijden (een rit van +/- 6 uur), daar te overnachten, en vrijdagochtend de rit van +/- 4 uur naar Bangkok te rijden.
We zouden vrijdag ook nog terugkeren tot Korat en zaterdag verder naar huis rijden.
Met de planning bekend besloot nichtje Dong om samen met haar dochter Plaay mee te reizen, Yod haar man die nog in Bangkok woont en werkt zou ons daar vervoegen. Neefje Georges die op het laatste ogenblik ook vrij van school bleek te hebben wou niet ontbreken.

We hadden, tegen mijn gewoonte in, te laat contact gelegd met "ons" Kwanruen Resort in Korat en dat bleek volzet voor de nacht van donderdg op vrijdag maar had plaats voor vrijdag op zaterdag.
Taeng ging informeren in het nabijgelegen The Airport Hotel en daar was plaats voor donderdag op vrijdag maar niet voor de volgende nacht we bestelden dus kamers in de twee hotels.
Het Airport Hotel is niet slecht gelegen en goedkoop maar oud en versleten (en da's een milde omschrijving) echt enkel een optie in uiterste nood.
Vrijdagochtend brachten we, alvorens naar Bangkok te vertrekken, onze spullen naar het Kwanruen Resort en verwittigden hen dat we die avond mogelijk laat zouden toekomen.

Gezien er in de buurt van de universiteit, zeker in deze omstandigheden, geen parkeermogelijkheden zijn besloten we de pick up te parkeren in een soi van Lat Phrao, de omgeving waar Dong en Yod vele jaren woonden en werkten, en waar Yod ons makkelijk zou vinden.
We deden de relatief korte afstand naar Ramkhamhaeng met een taxi voor 51 Baht (35 Baht instapgeld) geen onoverkomelijk bedrag dus.

Het was kort voor 13u00 toen we bij de Ramkhamhaeng University toekwamen en al liepen er nog wel wat gegradueerden van de voormiddagsessie rond was het daar daar relatief rustig.



Wat wel meteen opviel waren de, naar mijn mening wat kitscherige, geschenken die er op straat te koop aangeboden werden.


















Het was vrijdag de laatste van vijf dagen dat HRH Princess Maha Chakri Sirindhorn dagelijks om en bij de 7000, ja vijf keer zevenduizend, diploma's zou uitreiken, je kan het nalezen op deze website.






















We zochten ons, nadat we enkele foto's maakten, een plaatsje in de schaduw want het was bloedheet in Bangkok.
























Het enige wat je, via luidsprekers buiten, meekrijgt van de ceremonie is de naamafroeping en zo hoorden we de toch niet zo moeilijke naam van Taeng foutief aflezen op het diploma staat hij gelukkig juist.

Het was dus kwestie de tijd te doden tot het voorspelde einde om 15u00.
Vanwege de hitte liep er relatief weinig volk rond op het plein, er werden wel nog constant foto's gemaakt van gegradueerden van de ochtendsessie.



















Plaay wist de bewaking te charmeren en kreeg een geschenkje.






















Van die bewaking hadden we vernomen dat de enige kans om een glimp van de prinses op te vangen bestond t.h.v. de hoofdingang waar ze voorbij zou rijden, Phan wou het er op wagen.

De poort was afgesloten en het beperkte publiek werd door leger en politie op enkele meters afstand gehouden.
Er werd voortdurend op gedrukt dat foto's nemen verboden was en uiteindelijk moesten ook de zonneschermen dicht.
Bij het einde van de diplomauitreiking klonk er gezang vanuit de zaal en daarna stroomden de gegradueerden buiten om een erehaag te vormen vanaf de aula tot aan de poort.























Wij slaagden er in Taeng te spotten, lukt dat nog iemand van de familie op bovenstaande foto?

Uiteindelijk zag ik duidelijk dat de prinses bij het voorbijrijden richting poort keek (er stond aan de overkant op straat mogelijk nog meer volk dan bij de poort) en kon haar aangezicht duidelijk herkennen.
Phan daarentegen zei dat ze vanwege de zon en de zonwerende film op de ruiten van de auto enkel het silhouet herkende maar was daar al gelukkig mee.

Daarna mochten de studenten zich verspreiden en stroomde het plein en de straten tussen de faculteiten helemaal vol, waar al die mensen zo plots vandaan kwamen is mij een raadsel.













Er volgde natuurlijk een fotosessie, eerst op het plein


























en daarna nog bij de faculteit waar Taeng cursus volgde.
























En dan was het tijd om de "graduation dress" uit te trekken (en weer in te leveren) en enkele foto's te maken in het witte kostuum met zijn militaire kentekens.



























't Werd ook tijd om de terugreis naar Korat aan te vatten, we geraakten ondanks druk verkeer nog vlot bij de pick up, waar we afschied namen van Yod, en ook vlot uit de stad, niet vanzelfsprekend op vrijdag wist onze chauffeur die tot voor enkele jaren taxi reed in Bangkok.


























De rit naar Korat werd sterk vertraagd door enkele hevige regenbuien maar we kwamen veilig in Korat. 's Anderendaags stapten Taeng en Pat mee in voor een weekje vakantie thuis in Pak Suai.

Indien de officiele foto (1500 Baht) zich, zodra we hem hier hebben, een beetje deftig laat inscannen plaats ik hem nog aan het eind van dit stukje, intussen vind je nog meer foto's in Picasa