Milestone’s

Kortelings, 30 september om precies te zijn, bereiken we een “milestone” en is het 5 jaar geleden dat ik samen met mijn collega Luc afscheid nam van Gyproc en ook van een aantal collega’s waar ik af en toe toch nog wel eens aan terugdenk. 
5 oktober is het een jaar geleden dat we begonnen met de afbraak van het oude huis, de machinale afbraak begon en eindigde op ... 8 oktober
8 oktober is ook om een andere reden de volgende milestone, dan wonen we 5 jaar in Thailand, ik heb mijn zesde verblijfsvergunning van een jaar reeds op zak.
2 december is alweer een milestone, het is mijn zestigste verjaardag en ik ben dan (vervroegd) pensioengerechtigd en vanaf 1 januari is mijn status “gepensioneerd”.
Ik hoop van ganser harte dat alle betrokkenen van de sluiting van Gyproc Wijnegem  de laatste jaren zo goed doorkwamen als ik dat deed.
Met de nodige voorzichtigheid overleefden we hier 5 jaar (en de enkele maanden die nog volgen) zonder “economische” problemen van de verbrekingsvergoeding aangevuld met wat spaarcenten, toch geeft het een geruststellend gevoel terug zicht te hebben op een “welvaartsvast” inkomen.

Enkele Gyproc veteranen zie ik nog regelmatig (eens per jaar is ook een regelmaat toch)
Ik liep tijdens een kort verblijf in België ook al wel eens iemand toevallig tegen het lijf.
Via e-mail, en recent ook via Facebook, zijn er eerder sporadische contacten.
Wie dit blog en mijn fotoalbums volgt  merkte mogelijk dat ik mijn eerste Gyproc pet hier nog steeds gebruik, ik kan hen geruststellen het gaat ons beter dan de pet laat vermoeden.
We hebben een lijstje van zaken die we onszelf gaan gunnen eens we gepensioneerd zijn, ik ga een nieuwe pet er toch ook maar bijzetten.

Hoe het ons vergaat weten jullie via dit Blog, ik hoop in reacties hier, op Facebook of per e-mail iets meer te vernemen over hoe het jullie, de ex-collega’s waar ik nog wel eens aan terugdenk, vergaat.