Uitstap Phitsanulok

Vrijdag 29 juli vertrokken we in de niet al te vroege ochtend richting Korat.

Ik schreef eerder al over onze plannen om de twee jonge Labradors een training te laten doorlopen bij Wing 1 in Korat en hen daar naartoe brengen was de eerste aanleiding voor deze uitstap.

We hadden nog getwijfeld of we het wel zouden doen vooral omdat de dierenarts die de huidproblemen van Douk Douk behandelde ons vertelde dat je de kans loopt dat de honden nog koppiger terugkomen dan ze vertrekken, we wagen het er toch maar op.

Voor het transport hadden we een kooi laten maken, in wat je standaard kan kopen passen DoukDouk en DaDA al lang niet meer. Behalve bij het instappen gedroegen ze zich de ganse reis heel rustig, dat was al een meevaller.

Op de Wing 1 werden ze door twee trainers in ontvangst genomen en we bestelden voor hen een VIP behandeling. Normaal krijgen de honden daar enkel “droge voeding” te eten, de onze zijn echter 's avonds rijst met gekookte en met vissaus op smaak gebrachte gehakte kippen karkassen gewend en dat zullen ze ook daar krijgen.

Taeng, de jongste zoon die op de Wing1 werkt, bezocht hen reeds een keertje en wist te vertellen dat DaDa rustig was DoukDouk had het moeilijker, da's normaal DoukDouk is thuis ook veel heviger.

Hij wist ook te vertellen dat ze hun VIP maaltijd 's ochtends krijgen omdat het 's avonds door tijdsgebrek niet lukt, o.k. daar zullen ze zich wel aan aanpassen.

Slapen deden we weer in het Kwanruen Resort en eten in het restaurant van het op het militaire domein gelegen Tiger Golf Course.

De volgende ochtend vertrokken we reeds om zes uur richting Phitsanulok.  We bezochten Phitsanulok in 2006 al een keer maar dat was in gans andere omstandigheden.

Phitsanulok heeft een voor de Thaise Boeddhisten belangrijke tempel, Wat Phra Si Rattama Mahathat, en Phan had daar toen een smeekbede met eraan gekoppelde belofte gedaan en me erover verteld.

Ze moet het vergeten zijn maar toen ik het hier een tijdje geleden ter sprake bracht, de smeekbede is in grote mate verhoord, werd dadelijk naar een geschikt moment gezocht en de combinatie met de rit naar Korat leek ons een goed idee.

In de voorbereiding van de reis had ik gemerkt dat ik de trip in Google Maps wel makkelijk kon uitstippelen maar dat het op de landkaart niet zo makkelijk te volgen was.

We zouden grote stukken over kleine wegen rijden en daar zijn nummering en wegwijzers die ook ik kan lezen niet altijd vanzelfsprekend, toen groeide het besluit om een GPS te kopen.

De kenners weten dat vele, om niet te zeggen de meeste, Thai niet echt kaartlezers zijn maar ik sta er steeds van versteld wat de chauffeurs die wij regelmatig gebruiken op dat vlak in het hoofd hebben zitten.

Toen ik hem er vooraf naar vroeg gaf onze chauffeur uit het hoofd een reisschema met een aantal plaatsnamen, benaderende afstanden, en reistijden. Op de hoofdwegen kan hij ook nog zeggen wanneer we de betere (nettere) benzinestations naderen, respect.

Gezien ik de GPS noch moest instuderen en niet wist hoe ik een reisschema moet inbrengen was de afspraak dat hij zou rijden zoals hij het van plan was en dat we zouden kijken hoe de GPS zijn route volgde, de chauffeur luisterde met interesse naar wat de GPS aangaf.

We geraakten probleemloos tegen de middag in Phitsanulok mede omdat het netwerk van “kleine” wegen toch van redelijk formaat en goede staat van onderhoud bleek.

Eerste opdracht hier was natuurlijk het bezoek aan de tempel en het vrijlaten van schildpadjes en paling.

Daarmee was het hoofddoel van de reis afgewerkt maar ik had in de voorbereiding iets gevonden over een “Folk” museum in Phitsanulok.

Ik liet navragen waar we dat zouden vinden maar de verkopers verwezen ons naar de Tourist Police.

Daar werden we erg vriendelijk ontvangen en kregen de gezochte informatie en ook wat tips voor betaalbare hotels.

Daar werd voor Phan en de chauffeur ook duidelijk dat ik het over het Sgt. Maj. Thawee Folk Museum had, ze hadden er ooit wat over op TV gezien.

Eens we in het museum rondliepen ontstond er zelfs enig enthousiasme omdat er nogal wat voorwerpen herkend werden.

Het museum is goed gevuld en geeft meestal tweetalige informatie, de combinatie kunstlicht en buitenlicht maakt het, voor een amateur als ik, niet altijd eenvoudig om te fotograferen.

Aan het einde van ons bezoek lopen we nog door de tuin en ontmoeten hier “Khun poa Thavee” (binnen 4 maanden 80) en hij wil graag mee op de foto.

Ik laat naar zijn andere activiteiten waarover ik las vragen en hij verwijst ons drie elektriciteitspalen verder aan de andere kant van de straat.

Daar heeft hij een gieterij voor Boeddhabeelden en we zien hoe ze daar met toch beperkte middelen die kunstwerken maken.

Mijn reisgenoten begrijpen echter niet veel van het proces en we stappen door naar zijn verzameling vogels die hij in een tuin naast de gieterij heeft zitten.

Ook hier ziet alles er verzorgd uit met tweetalige informatie maar is fotograferen weer niet eenvoudig.

Bij het museum is de inkom 20 Baht voor kinderen 50 Baht voor volwassenen, geen onderscheid tussen Thai en farang, de gieterij is gratis en bij de volières staat een “Donation Box” waarin je een vrijwillige bijdrage kan stoppen.

Wat mij betreft zijn alle drie de locaties een aanrader als je een keertje in de buurt bent.
Veel meer foto's kan je vinden in het Picasa album, en als je in Picasa de foto's op de kaart selecteert krijg je (bij een aantal foto's) meteen de GPS coördinaten. 

We rijden langs een aantal hotels, ook onze chauffeur weet graag de prijzen van meerdere hotels, en we komen uiteindelijk in het Ruankhamin hotel terecht.

Een klein redelijk recent hotel met niet te grote kamers en gratis WiFi internet dat, in tegenstelling met het Kwanruan resort gisteren, probleemloos werkt.

We betalen hier 490 Baht, in het Kwanruan Resort gisteren 750 Baht. Dat zijn, telkens zonder ontbijt, volgens mij eerlijke prijzen.

Vlakbij het hotel vinden we twee restaurants en we kiezen voor het geconditioneerde waar we voor een goede prijs lekker en uitgebreid eten.

De volgende ochtend willen we weer vroeg weg om de "by-election" in het kiesdistrict Phon Phisai te halen.

Ik stel de GPS meteen in op Ban Pak Suai en hij gidst ons aanvankelijk feilloos.

Ik had bij de planning reeds gemerkt dat er drie mogelijkheden zijn om in Noodroostelijke richting te draaien en onze chauffeur koos voor de eerste.

De GPS had echter een andere route gekozen en gedurende een 15 – 20 kilometer bleef hij trachten ons te overtuigen terug te draaien en zijn route te nemen, daarna maakte hij een echte herberekening en kwam voor het overgrote deel uit op de route die onze chauffeur in het hoofd had.

Niettegenstaande we de ganse reis met bij momenten stevige regen te kampen hebben komen we toch tijdig thuis.

De eerste ervaring met de GPS is erg goed, hij bewees o.a. goede dienst om vanuit Korat stad op de goede weg te komen en enkele malen bij het zoeken naar benzinestations, niet zozeer vanwege de brandstof maar eerder voor de plaspauze.

Tegen onze volgende uitstap moet ik het nauwkeuriger plannen onder de knie hebben. Wat het geotaggen van foto's met informatie uit de Garmin betreft ben ik, nu het internet weer wat meewerkt, op de goede weg.