Geboren in Wilrijk op 2 december 1950 en kreeg ik Marc als voornaam.
Mijn ouders woonden in Wommelgem en daar voelde ik mij dan ook lang thuis.
Ik doorliep het lager onderwijs in de plaatselijke Gemeenteschool, toen nog “de jongensschool”.
Op het Vrij Technisch Instituut van Borgerhout behaalde ik mijn diploma A2 Mechanica.
Kort daarna begon ik aan mijn militaire dienstplicht en kreeg van "het leger" een opleiding KROO.
In tegenstelling tot wat velen meemaakten bleef mijn militaire opleiding beperkt maar kreeg ik een technische specialisatie voor het aan de praat houden van stroomgeneratoren.
Na mijn legerdienst ging ik aan de slag als technisch tekenaar op de onderhoudsdienst van GYPROC in Wijnegem.
Dat bedrijf was in volle groei, en na enkele jaren mocht ik daar de dienst Engineering versterken en mee tekenen aan grotere projecten.
Weer enkele jaren later verhuisde ik terug naar de onderhoudsdienst om daar later te evolueren naar planner/werkvoorbereider en verantwoordelijk te worden voor het onderhoud van gebouwen en terreinen.
In die functie kreeg ik de kans om enkele mooie renovatieprojecten te verwezenlijken.
Maar tijden veranderen, er kwam een eerste reorganisatie beperkt tot de onderhoudsdienst, ik overleefde.
Niet zolang daarna kwam de eerste herstructurering, ook die overleefde ik.
GYPROC werd overgenomen door BPB, de wereldleider op gebied van gipskarton, en zij eisten de sluiting van Wijnegem als technische eenheid. Het was gebeurd, ik was erbij.
In het sociaal plan was brugpensioen voorzien voor mensen van mijn leeftijd, maar gezien mijn band met Thailand weigerde ik dat, als bruggepensioneerde mag je namelijk slechts 4 weken per jaar naar het buitenland.
Ontslag dus, maar gezien het om een sluiting ging en ik daarenboven 35 jaar dienst had kwam ik zeker niet met lege handen op straat te staan.
Na, samen met mijn vrouw, de rekening te hebben gemaakt besloten we om in Thailand te gaan wonen en daar de periode tot aan mijn vervroegd pensioen met de ontslagvergoeding en wat spaarcenten te gaan overbruggen.
Tijdens mijn jeugd (tot 23) bracht ik mijn vrije tijd meestal in de jeugdbeweging (Chiro) door, het is daar dat ik de bijnaam “spieke” opgespeld kreeg.
Na de tijd van de jeugdbeweging ging ik door een groot deel van Europa reizen, van Noorwegen tot Portugal en Griekenland. Dit alles "low budget" kamperen dus.
Rond de 30 leerde ik skiën en ging dat dan ook erg intensief doen, tot 4 maal per seizoen naar de sneeuw en tussendoor naar de kunstpiste van Zondal om te oefenen en zelfs slalomwedstrijden te skiën.
Het was in die periode dat ik besloot om alleen te gaan wonen, het was er de geschikte moment voor zeker.
Ik had twee goede vrienden die jaarlijks voor meerdere weken naar Thailand trokken.
De ene zei op een bepaald moment, als ik ooit trouw zal het in Thailand zijn.
Mijn onmiddellijke reactie was, en ik zal daarbij zijn. Het jaar daarop was het al zover.
Ik boekte een rondreis met uitgestelde terugreis om zo bij het huwelijk aanwezig te zijn.
Het is natuurlijk in die periode dat ik mijn vrouw ben tegengekomen.
Dat was in februari, in december ging ik al terug naar Thailand.
Ze wou wel graag meekomen naar België, maar vroeg nog een jaartje tijd om alles te overdenken en te regelen.
Enkele maanden later echter kwam het bericht ik wil zo vlug mogelijk komen, kan je dat regelen?
In april 1992 zijn we dan in Thailand getrouwd, en naar België vertrokken.
Wij zijn dus al geruime tijd getrouwd en hebben tot september 2005 samen in België gewoond en gewerkt maar ook veel tussen Thailand en België gependeld.
Uiteindelijk zijn we dus in Thailand komen wonen, hoe dat in zijn werk ging lees je elders.
Wil je "spieke" anders dan via de reacties in dit blog bereiken kan dat via e-mail: expatinisan@gmail.com
Ik doorliep het lager onderwijs in de plaatselijke Gemeenteschool, toen nog “de jongensschool”.
Op het Vrij Technisch Instituut van Borgerhout behaalde ik mijn diploma A2 Mechanica.
Kort daarna begon ik aan mijn militaire dienstplicht en kreeg van "het leger" een opleiding KROO.
In tegenstelling tot wat velen meemaakten bleef mijn militaire opleiding beperkt maar kreeg ik een technische specialisatie voor het aan de praat houden van stroomgeneratoren.
Na mijn legerdienst ging ik aan de slag als technisch tekenaar op de onderhoudsdienst van GYPROC in Wijnegem.
Dat bedrijf was in volle groei, en na enkele jaren mocht ik daar de dienst Engineering versterken en mee tekenen aan grotere projecten.
Weer enkele jaren later verhuisde ik terug naar de onderhoudsdienst om daar later te evolueren naar planner/werkvoorbereider en verantwoordelijk te worden voor het onderhoud van gebouwen en terreinen.
In die functie kreeg ik de kans om enkele mooie renovatieprojecten te verwezenlijken.
Maar tijden veranderen, er kwam een eerste reorganisatie beperkt tot de onderhoudsdienst, ik overleefde.
Niet zolang daarna kwam de eerste herstructurering, ook die overleefde ik.
GYPROC werd overgenomen door BPB, de wereldleider op gebied van gipskarton, en zij eisten de sluiting van Wijnegem als technische eenheid. Het was gebeurd, ik was erbij.
In het sociaal plan was brugpensioen voorzien voor mensen van mijn leeftijd, maar gezien mijn band met Thailand weigerde ik dat, als bruggepensioneerde mag je namelijk slechts 4 weken per jaar naar het buitenland.
Ontslag dus, maar gezien het om een sluiting ging en ik daarenboven 35 jaar dienst had kwam ik zeker niet met lege handen op straat te staan.
Na, samen met mijn vrouw, de rekening te hebben gemaakt besloten we om in Thailand te gaan wonen en daar de periode tot aan mijn vervroegd pensioen met de ontslagvergoeding en wat spaarcenten te gaan overbruggen.
Tijdens mijn jeugd (tot 23) bracht ik mijn vrije tijd meestal in de jeugdbeweging (Chiro) door, het is daar dat ik de bijnaam “spieke” opgespeld kreeg.
Na de tijd van de jeugdbeweging ging ik door een groot deel van Europa reizen, van Noorwegen tot Portugal en Griekenland. Dit alles "low budget" kamperen dus.
Rond de 30 leerde ik skiën en ging dat dan ook erg intensief doen, tot 4 maal per seizoen naar de sneeuw en tussendoor naar de kunstpiste van Zondal om te oefenen en zelfs slalomwedstrijden te skiën.
Het was in die periode dat ik besloot om alleen te gaan wonen, het was er de geschikte moment voor zeker.
Ik had twee goede vrienden die jaarlijks voor meerdere weken naar Thailand trokken.
De ene zei op een bepaald moment, als ik ooit trouw zal het in Thailand zijn.
Mijn onmiddellijke reactie was, en ik zal daarbij zijn. Het jaar daarop was het al zover.
Ik boekte een rondreis met uitgestelde terugreis om zo bij het huwelijk aanwezig te zijn.
Het is natuurlijk in die periode dat ik mijn vrouw ben tegengekomen.
Dat was in februari, in december ging ik al terug naar Thailand.
Ze wou wel graag meekomen naar België, maar vroeg nog een jaartje tijd om alles te overdenken en te regelen.
Enkele maanden later echter kwam het bericht ik wil zo vlug mogelijk komen, kan je dat regelen?
In april 1992 zijn we dan in Thailand getrouwd, en naar België vertrokken.
Wij zijn dus al geruime tijd getrouwd en hebben tot september 2005 samen in België gewoond en gewerkt maar ook veel tussen Thailand en België gependeld.
Uiteindelijk zijn we dus in Thailand komen wonen, hoe dat in zijn werk ging lees je elders.
Wil je "spieke" anders dan via de reacties in dit blog bereiken kan dat via e-mail: expatinisan@gmail.com
