Honden in Thailand

In Isan, niet anders dan in de rest van Thailand, zie je veel (straat)hondenleed. 
Wij trachten onze beperkte bijdrage te leveren om het leed van tenminste enkele van hen te lenigen.

Vorig jaar november stierf, van ouderdom wat uitzonderlijk is voor honden in Thailand, de hond die ruim 14 jaar bij ons verbleef.
We adopteerden hem nadat hij op de weg hier voor het huis was aangereden en hij bleef er ons zijn ganse leven dankbaar voor.

We hadden zien aankomen dat het niet lang meer zou duren en hadden rond Nieuwjaar 2005/2006 twee pasgeboren honden geadopteerd, we nemen ze steeds per twee zodat ze zich niet te eenzaam voelen.
Binnen het eerste half jaar waren ze beide al eens met het verkeer in aanraking gekomen echter zonder veel erg, voor ze een jaar werden verongelukte er eentje dodelijk.

De oude was intussen gestorven en we besloten er weer twee bij te nemen. Hetzelfde verhaal herhaalde zich echter, en binnen het jaar bleef er ook van die twee maar een over.
Enerzijds is het hard, maar anderzijds willen we er geen kooi- of kettinghonden van maken en trachten hen vooral zo lang mogelijk binnen onze afsluiting te houden.
Maar hun instinct van straathond is te sterk en vroeg of laat gaan ze hoe dan ook de buitenwereld verkennen.

Zodra de tijd er rijp voor is zorgen we er echter voor dat ze zich niet kunnen voortplanten zodat we ook daar onze bijdrage leveren om het honden bestand wat terug te dringen.
Onze plaatselijke Wat verzorgt ook onze een aantal honden.

Enkele weken geleden werden er weer zeven nieuwe geboren, de Wat wou die echter graag onderbrengen en wij besloten om er nog maar eens twee bij te nemen.
En dat maakt dat we momenteel het gezelschap van, en de zorg voor vier honden hebben die, al zijn het straathonden, heel aanhankelijk en dankbaar zijn.
Origineel bericht van 26 oktober 2007 bewerkt op 22 april 2009 voor "Blogger".