Ik had het hier en hier reeds over de training die we onze twee Labradors laten volgen.
De trainers hadden ons gezegd drie maanden nodig te hebben voor een goed resultaat maar dat vonden we te lang en we zouden ze vorig weekend, ruim twee maanden nadat we ze wegbrachten, weer ophalen.
Bij aankomst rond de middag vinden we hen in goede gezondheid en ze zien er goed verzorgd uit. We krijgen een demonstratie van wat ze zoal leerden maar het weerzien maakte hen erg onrustig en afgeleid.
In de loop van de namiddag besloten we om ze toch nog een maand in Korat te laten omdat de "finishing touch" duidelijk nog ontbrak. Toen we 's avonds dit besluit gingen melden kwamen we onverwacht in een training terecht en kregen daarbij een nog wat duidelijker beeld van de opleiding.
Onze aanwezigheid zorgde ook nu nog voor afleiding maar toch al minder dan op de middag, het filmpje toont een aantal van de oefeningen.
Het was 's middags al ter sprake en werd 's avonds definitief beslist, DoukDouk zal zijn rijbewijs moeten inleveren voor hij weer naar Pak Suai komt.
'k Heb met hem te doen maar we willen met hem niet meemaken wat we met onze andere mannelijke honden in de "hondentijd" beleefden namelijk dat ze ontsnappen en uren of dagen later gehavend terugkomen of erger nog zoals DoukDik helemaal niet meer weerkeren.
Gelukkig was dit bezoek aan Korat niet enkel voor de honden bedoeld maar gecombineerd met een aantal andere zaken en hetzelfde geldt voor volgende maand waar we het nuttige weer aan het aangename zullen koppelen, een en ander komt hier op de blog nog wel ter sprake.
2 opmerkingen:
In een volgend bericht zie ik expat al een hindernispiste aanleggen in zijn tuin.... een paar berichten later een 20 kilo vermagerde expat die daar elke morgen een rondje rondloopt met zijn "getrainde" honden.....
1 en ander zal inderdaad moeten onderhouden worden en we krijgen er daarmee een activiteit bij maar een hindernissenpiste (en 20 kg vermageren) zit er echt niet in ;-)
Een reactie posten