Dossier levenseinde in Thailand - Deel 8

Het Thaise wettelijk huwelijksstelsel verschilt niet zo veel van het Belgische, lees het maar even na bij samuiforsale.com. Ook de regels i.v.m. eigen en gemeenschappelijk vermogen zijn vergelijkbaar.
Toen we huwden hadden we geen van beiden bezittingen hier in Thailand en ons ganse vermogen is dus gemeenschappelijk alhoewel ...
De bouwgrond waarop ons huis staat is familiegrond die Phan, zij het via een omweg en met vertraging, erfde van haar grootouders en de twee stukjes landbouwgrond die we kochten behoren tot haar eigen vermogen omdat je als buitenlander geen eigenaar of mede-eigenaar kan zijn van grond zoals je ook in de hierboven vermelde link lezen.

Mijn zus vroeg in een eerdere reactie naar mijn rechten op de grond en het huis.
Er zijn mogelijkheden tot beschermende maatregelen ook voor mogelijke "problemen" bij leven.
Je kan het gebouw bijvoorbeeld als eigendom van de buitenlandse partner (of als gemeenschappelijke eigendom van de partners) laten registreren, voor de landbouwgrond (en ook de grond waarop het huis staat) zou je een "Usufruct" (vruchtgebruik) kunnen laten opstellen om beschermd te zijn. Deze mogelijkheden staan beschreven op bovenstaande link van samuiforsale maar nog meer mogelijkheden, waaronder lease, staan hier uitvoerig beschreven.
Wij maakten van geen van de mogelijkheden gebruik want wat zou de waarde zijn mocht er bij leven "iets gebeuren" en ik zou hier in "mijn" huis kunnen blijven wonen?

Ook de erfopvolging is in Thailand vergelijkbaar met wat we in België kennen, wat anders is is dat kinderen en overlevende echtgenoot gelijke delen erven en dat er geen sprake is van vruchtgebruik. Een veel ingrijpender verschil met België is dat via een testament alle wettelijke erfgenamen kunnen onterft worden. Dit en de erfopvolging staat ook duidelijk beschreven in deze link.

Om terug te komen op het erven van grond door een buitenlander waar ik het er in deel 5 al even over had zet het volgende je meteen op het verkeerde been.

Section 93 of the Land Code Act: "A foreigner who acquires land by inheritance as statutory heir can have an ownership in such land upon a permission of the Minister of Interior. However, the total plots of land shall not be exceeding of those specified in Section 87".

Als je in de link de verklaring die erop volgt gaat lezen merk je dat je nooit de toestemming van de minister kan krijgen en de grond hoe dan ook moet overdragen aan een Thai.

Uit de verzamelde informatie besluit ik dat:

- voor wat mij betreft is Phan de enige erfgenaam en ik moet er dus via testament voor zorgen dat, mocht ze er niet meer zijn, haar twee kinderen mijn erfgenamen worden.
De formulering kan naar de geest gelijk zijn aan de Belgische.


- voor wat Phan betreft moet er ook niet echt van het wettelijke systeem afgeweken worden maar lijkt het me aangewezen om toch in een testament vast te leggen dat ik en haar kinderen een gelijk deel erven voor wat roerende goederen betreft en dat de kinderen ieder een gelijk deel van de onroerende goederen erven maar mij levenslang vruchtgebruik moeten geven op de woning.
Op die manier voorkomen we dat ik mijn deel van het onroerend goed moet gaan overdragen en moet er enkel een Usufruct voor het huis opgemaakt worden.


Achteraf beschouwd is het voor onze situatie en met onze wensen allemaal niet zo ingewikkeld  al moet ik nu even gaan uitzoeken waar ik met de minste kosten onze ideeën kan gaan toetsen en waar en door wie we best onze testamenten laten opmaken.

Voor wat België betreft ben ik er gerust in dat, gesteld dat we een geldig testament opstellen, er volledig naar onze wensen zal gehandeld worden.
In Thailand is dat minder vanzelfsprekend.
Ik ervaar hier dat zo veel mogelijk, zo niet  alles, aan de familie overgelaten wordt en dat de overheid eerder zal bemiddelen om tot overeenkomst te komen dan de wettelijke verdeling toepassen.
Hopelijk kan iedereen zich bij de inhoud van ons testament neerleggen en ontstaan er geen conflicten.